Şimdi dostlarım,
Çok ‘paradoksal’ bir durumla karşı karşıyayız…Elimizde,
Temel olarak,’iki şey’ var:Kötü bir senaryo ve iyi bir yö-
netmen…Sonuç,tamamen,’olaya’ bakış açınıza bağlı!
Konu,
1.Çok ‘netameli’,
2.Çok etkileyici,
3.Çok acıklı,
4.’Zülfü yare’ dokunmaya çok ‘müsait’,
5.Spekülasyona çok açık…
Dolayısıyla,’bir tarafı’’harcamaya’ hazır olarak, içinde pek
çok ‘rivayeti’ barındıran ve subjektiviteyi ‘olağan sayan’ bir
oyunu izlemek üzere,öfkeyle koltuklarınıza oturuyorsunuz!
Dokunsalar,duruma bağlı olarak,bağıracak/ağlayacaksınız!
Yazarın iki seçeneği var:
1.Çok fazla emek verilmiş bir hazırlık döneminden sonra,
aklının süzgecinden geçirerek vardığı ‘doğruları' olabildi-
ğince tarafsız yazmak,
2.’Dengeleri’ gözeterek,’eh işte’ bir şeyler yazmak….
(3.İmkansız seçenek:Bize ‘anlatılanların’ aksinin de ‘varit’ o-
labileceği ‘varsayımına dayanan,soyut sayılabilecek’ bir ‘kur-
gulamaya gitmek’…Ve tabii ki,al başına belayı!)
Yazarımız,varlığına emin olduğum,danışmanlarına rağmen
en kolay yolu seçmiş:Almış Hz.Hüseyin’den yana ‘rivayet’-
leri,’dostlar alış verişte görsün’ misali ‘veryansın’ eder gibi
yaparak Hz.Muaviye’ye,‘bi şeyler’ yazmış ‘mehtaba’ karşı…
’Metin’ adeta bir çelişkiler yumağı:

32 kısım tekmili birden devam edecek....

BENDEN SİZE TAVSİYE:
BEĞENMEDİĞİNİZ OYUNU ALKIŞLAMAYIN!
ALKIŞLARSANIZ,ONLAR HATA YAPMAYA
DEVAM EDECEKLER!