|
|
|
|
17.03.08, 00:02
|
||||
|
||||
MT - Tek kaLbimi ŞahiT bıRakTın
Ben sizin mahalleden seni deli gibi severek geçen çocuk
Hani kalbinde hep kırmızı karanfiller açan Hani şiir yazacak cesareti gözlerinden çalan çocuk Bütün şiirlerini semalarına yazan Kucak kucak topladığım papatyaları gönlünün cennetlerine umarsızca salan Hani geceleri baktığın yıldızları senin için şiirlerinde bal kalbin gibi parlatan çocuk Ne dünya umrumda ne bir rüya Simit satmaya razıyım penceren altında Bana bir gülümse yeterki gönülde bir olsun hayaller bu kalbimn ilk gözyaşlarıydı aşkına ve son yazan bir masaldan beri Kaderi sen yazmış gibi hayatta şimdi kalbim Alabora denizlerinde açıklarında batmak bilmeyen güneşlerinin gözlerinden öper Dur bir kader Bu aşkın beni hergün derinlerine çeker Tek dileğim benim ol yeter Gül kokunla sev yeter Dert biter o zaman Şarkılarıma çiçekler diker küçük ellerle yazdığım dizeler Sen ben ve seninle kuracağımız hayaller Bir dinlesen bu şarkımı umut gözlerine açar çiçekler Bir anlasan bu aşkımı sen ve ben ve hep mutlu günler Seni,sana hiç dokunmadan,sevebilen çocuk Hani yolların üzerinde hep görmeden yanından geçtiğin Seni sana şiirlerinde melekmişsin gibi anlatan çocuk Tanısan dünyalar kadar seveceğin... Cesaretim olmadı hiç konuşmaya seninle bi türlü tanışmaya Seni görünce titrerdi ellerim Yüreğim düğümlenirdi yine bu kalbimn ilk gözyaşlarıydı aşkına ve son yazan bir masaldan beri Sen mahallenin Süleyman bakkalındaydın bu aşık çocuk ordaydı İnanmazsın ama hep yanındaydı Sen mahallenin Rıfat kasabındaydın Bu aşkına galip çocuk sıradaydı hep arkandaydı Sen okul çıkışlarında minibüsleri bekleyedururken Aşkınla yanan çocuk orada olduğunun farkındaydı Ağlardı içim Tutulan dilim için her gece prova yapardı aynalar karşısında Şiirler yazar cesaretini toplardı güya Allah'ım rüya mıydı gül yüzüne bakakaldığım anlarda Belki o da bana bakar beni anlar da Bir kelime yazar dudaklarıyla Ah be kader ahh... bu kalbimn ilk gözyaşlarıydı aşkına ve son yazan bir masaldan beri Güneşleri 25 ...(mart olabilir) bak bir Nisan akşamıydı Yine aynı saatte aynı yerde hep esen o aynı rüzgar Aynı aşık çocuk uzaklardan gül yüzüne bakma çabasıyla önünü kesen insanlara kızar Yanına gelmek için parça parça olmuş kalbini bir araya toplamaya çalışırken Sen her akşam bindiğin hiçbiryer minibüsleri yerine metalik lacivert koltukları deri arabaya binerken O değilde arabayı kullanan çocuğu yanağından öpüp ''Sevgilim'' derken Bir buçuk sene geçti ''Ya kalbim daha çok erken konuşmak için'' derken Bunu hiç mi hesaba katmamıştım? Her acı unutulur bir gün Ben seni içimde dünyanın sekizinci harikası yaptım Sense hiç bilmeden bitirdiğin bu aşkta Tanrıyı ve ve kalbimi bu aşka şahit bıraktın bu kalbimn ilk gözyaşlarıydı aşkına ve son yazan bir masaldan beri Tmm uzn szDe dnLein  
|
| Sponsor |
