Hayali Cinli Bir Ev
Biz yeni aldığımız yazlığımızdaydık.akşam arkadaşlar beni dışarı çağırdı.normalde ben gerçek olan hikayelere bile inanmazdım.şimdi ianannıyorum.neyse konuya geçiyim.arkadaşlarım gel senle birlikte buraları gezelim dediler.kabul etttim.ileride karanlıktan zar zor görünen yıkık dökük bir ev duruyordu.burcu gel içine girelim nolcakki dedi tabi ben ve arkadaşım buse inkar ettik ama burcu sonunda bizi nasıl olduysa ikna etmeyi başardı.içeri girdik.belli etmiyodum ama neredeyse korkudan bayılacaktım çünkü sanki önümden birgölge geçmişti.sonra halisülasyon gördüm zannederek evi gezmeye devam ettik.orada lambayı açmayı denedik olmadı. bizde yanımızda olan küçük anahtarlık fenerli yakıp geziyoduk.sanki yine biraz önceki gibi arkamdan bişey geçmişti.bu sefer arkadaşlarım yaptı sanarak onlara bağırmaya başladım.onlar yapmadıklarını söyledileriduvara baktığımda bide ne göreyim bir tane çiviye asılmış ölü bir kedi.iğrendik ve oranın üst katına çıktık.ama ben birisi böh dese bayılacak duruma gelmiştim.tam o sırada karşımızda duran bir adam bize burada napıyosunuz çocuklar dedi burcu ben ve buse korkudan kıpırdayamadık.bir anda diğer odalardan bir kaç kişi daha geldi birde baktık ki adamların belden aşağıları 180 derece ter dönmüş.ben çığlığı basınca oradan hemen çıktık.korkudan tir tir titriyoduk.tam eve giderken arkamızda bir hırıltı duyduk bir baktık ki kanlar içinde bir bacağı olmayan gözleri kıpkırmızı kocaman bir köpek bir yandan bize bakıyo bir yandanda bize hırlıyodu.ben artık dayanamadım ve eve kadar koşmaya başladım.Sonra yataktan kanter içinde kalktım annemler çığlık atarak uyanışıma geldiler.olayları anlattım en çok o adamlardan etkilendiğimi ve belden aşağılarının dönmüş olduğunu söyledim babam ve annem aynı bizimki gibimi deyipte bellerinin ter olduğunu ben görünce bayılmışım.ayıldığımda olanları anlattım bu sefer gerçek anneme ve babama meyersem o ev cinliymiş ve o eve kimsenin girmesinin istemediğinde insanlara böyle şeyler yapıyomuş.Bu olay zihnime öyle bir yerleşmişki her gece kan,ter içinde uyanıyorum...
|