Işıl söndü Vol : 2
Tamamen bitmişti artık,içinde dön diyememenin buruk bi acısı vardı..Zaman qeçmek bilmiyordu nereye baksa onun yokluğu sarmıştı..Birdaha bir ilşkiye başlamama kararı aldı başlayamazdıda ilişkiler hayatında sonsuz yaralar açmıştı..!Yaşadığı hayat boyunca onu unutamıyacağına emindi..Kaybedicek son şeyinide kaybetmişti.Etrafında soluk fazla belli olmayan hayallerinden başka paranoyasını tatmin edicek bişeyi yoktu.Tabi boş sayfalar ve siyah mürekkepli kalemi hariç..Defteri ve kalemi onu tanıyan tek şeylerdi,ama dilleri yoktu yazdıklarıysa anlamsız şeylerdi..Boş dünyadan uzaklaşıp kaçabileceği tek yerdi onun için defteri belkide küçük hayal dünyası..akLında yarınLarın nasıl qeçeceğini kuramıyordu bile zorluklarla büyüdü hep,enqemeler aştı..Birdaha qörmek istemiyordu sevqilisini bu onun en yalancı tarafıydı,ama qörmek istemiyordu..Ona dönmekten vazqeçmişti artık..Sonsuza kadar çıkarttı bedenini hayatından..! sadece odasına yansıyan,duvarlarda,halının üstünde birikmiş tozların üstünde kısaca odasında qördüğü heryerde slüeti yansıyordu qözlerine..Sonsuza kadarda durucaktı..Hayal ve qerçekleri düşündü o an aslında qerçek sandığı şeylerin yarım kalan hayalleri olduğunu farketti.Sadece beyninde kurduğu hayal dünyasında yaşıyordu..sokakLarı karanLıktı,mahallesindeki insanLar kovulmuştu..DostLarının umrunda değildi hepsini silmeye karar verdi,umurlarında değildi ve umurunda değillerdi..! ona hayatında yer vermeyen insanları çıkartıyordu hayatından.Yapması qerekirdi birazda olsa qerçekleri qörmeyi ve uygulamayı tercih etti yalanlarından arınıp..yeni bi hayata başlıyordu artıık... Acı veren gerçeklerle dolu yeni beyaz ama kirlenmiş sayfaLar..Daha önce ettiği intihar maceraları qeldi aklna,hepsinde başarısızdı yne yapmak qeldi aklna kendine sordu 'acaba yapabilirmiyim???' Bi korkak olduğunu anladı artık hayatın yüklerini taşımaya mahkum bi ameleydi sadece,asqari ücretli ve parası ödenmeyen bi amele..yine zor olanı seçti,tembelliğiyle susmuştu..oysa onu anlatıcak en kolay şeydi sessizlik,cevabı yoktu sorulara verse kaybederdi .. Şimdide kaybetmişti..Avuçları mutlu olmasına yeticek kadar dolmamıştı hiç bir zaman.Bi kaç qülümseme vardı ellerinde onlarda ellerini yıkayınca teninden arınıp qidiyordu..Son bi kaç aydır tatmin olacak kadar qüldüğünü bile hatırlayamıyordu..Artık yarınlar onun kırık dökük hayallerinden ibaretti..Geceleri onsuz uyuyup,sabahLarı onsuz kaLkıcaktı..Ölüm vardı akLının bir kenarında,aklna qeldiğinde yapmamaLıyım diyordu ama yapmamaLıyım demesinin sebeni neydi..Bu qünlerden hatta Haftalardan sonra içinde doğan bir umut olabilirmiydi ve önemLi olan bekLemeye değermiydi??
Muhammet Korucu (Sanrı)
|
21.03.12, 03:54
