|
|
|
|
17.03.10, 13:08
|
||||
|
||||
Yokluk ve Varlık
Bom boş defterlerin anlattığı,
Nefes nefese kalan kalemlerin, Mürekkep saçan orgazmlarında, Hikayeler döllenirdi, Dilin el vermediği kelimelerle, Akıl sır ermeyen olaylarla süslenir, En güzel kıyafetlerini giyer Pazarlığa çıkardı aşk Meşkin himayesinde acemice. Paralar saçılır, rakılar yudumlanır, Meyhaneler,barlar dağıtılır, Burun çene kırılır, Yine de, Vaz geçmezdi aşk Sözde... Kaliteli orospuların nazlarıyla, Kenar mahalle kaşarlarının işvesiyle, Kısacık etekli bir liselinin merakıyla, Kendi ruhuyla, Bezerdi kendini, Baştan aşağı, Sırıl sıklam. Ve inlemelerin musikiye vardığı notada, Her ölçüde,her uyakta Müthiş bir beste uyanırdı gecenin 3ünde. Ya da 4ünde.. Komşuların küfrettiği saniyeleri, Gıcırdayan yatağın nameleri, Hızla çarpan kalplerin ritmi. Kıskandırırdı en büyük ustaları. Huzursuz rüyalar peydahlanırdı, Her kaldırım taşından, Ya da her yoluk çim yaprağından. Kundağa sarılı hayallerle eve dönülür, Bir nefes cigarayla uyunur, Bir yudum rakıyla uyanılırdı, Manasızlığıyla ün salmış, Ama neden olduğu bilinmez, Umut dolu yeni günlere. Bilinmezliğin koparttığı çığlıklardı, Gerçek de yalan da aslında. Yalan gerçeğe sarıldı işte o akşam. Korkmuş muydu çığlıklardan, Yoksa kendi çığlıklarından korkan, Yalanına mı kıyamamıştı, Bilinmez... Kıyamet koptu da bir oldular. Ne gerçek kaldı şu dünyada; Acıtan yüzüyle, Ne yalan kaldı, Gerçeğinin yüzündeki acıyla. Boşluk ve yokluk sıvandı Ana rahmine tüm varlıkların. Lanetler söylendi doğanların kulağına, Ezan vakti üç defa. saf,masum ruhları,bedenleri,varlıklarıyla Yeni yetmeler, İlk kez düşündüler ilk saniyelerinde... "Yokluk, Huzur muydu ki aslında ? Çıkmamak mı lazımdı o hapisten, 9 ay 10 gün sonra ?" 
|
| Sponsor |
