anladım,çok güzel yazıyorsun..
umarım daha çok yazarsın ve ilerde kitaplarını okuruz

fairytale_89 demiş ki: - buarada gece serisine biraz benziyo.. sanırım o seriyi okumuşsun..

Bende Caine'i Kalona'ya benzetmiştim..

Yine çok güzel bir bölümdü. Teşekkür ederim..

Biliyordum Melanie’nin Jason'ı sevdiğini biliyordum

birbakıpçıkıcam demiş ki: - Bende Caine'i Kalona'ya benzetmiştim.. Yine çok güzel bir bölümdü. Teşekkür ederim.. Biliyordum Melanie’nin Jason'ı sevdiğini biliyordum

Ben teşekkür ederim.

Bence Alıntı Ama Gerçekten güzel Emeğe Saygı Ayrıca Diğer Profil Resmin Daha İyiyi

RockyRambo demiş ki: - Bence Alıntı Ama Gerçekten güzel Emeğe Saygı Ayrıca Diğer Profil Resmin Daha İyiyi

Ya bak inat etti benim hikayem olm ben kendi ellerimle yazdım diyorum

Mavi kaplamalı 3 katlı şirin amerikan tarzı bir evdi. Kapının önünde duran iki küçük ağaç evin manzarasını daha şirin ve güzel gösteriyordu. Yolun karşısından baktığınızda ev çok güzel görünüyordu. Tek başıma karşıya geçtim Melanie “bundan sonra ben gelmeyeceğim” diyerek arabasına atladı ve evine gitti. Üstümü başımı düzelterek evin kapısının önüne geldim. Kapının üstünde ayrı ayrı 8 ve 9 yazması ilgimi çekti. Bu sayıları daha önce bir yerden hatırlıyordum. Evet! Şimdi hatırladım 2 kardeşin cesetlerini araştırırken karşımıza sürekli çıkıyordu. Bu numaralarda bir şeyler olduğunu düşünmüştüm şimdi yine tam karşımdalar. Tesadüfe bakın ki Kelvin’in evinin kapı numarası da bu sayılardan oluşuyor.

Zile bastım. Uzunca bir bekleyişten sonra kapı yavaşça açıldı. Yaşlı bir bayan kapıyı açmıştı. Sarı saçlarına aklar düşmüş. Mavi gözleri alev alev yanan bir bayandı.

“Hoş geldin Jason” diyerek beni içeri davet etti.

Şaşırmıştım kadın adımı biliyordu. İçeri girdim, uzun ve geniş bir koridorun sonundaki merdivene doğru yürümeye başladık. Kadın merdivenlere ulaşarak basamakları ağır ağır çıkmaya başladı. Bende acele etmeden merdivenleri çıkmaya başladım. Kadın beni yavaşlattığı için bende etrafı süzüyordum. Duvarlardaki yüzlerce fotoğrafa bakıyordum. Kelvin’in gençliğinde karısı ve çocuğuyla çekilmiş bir sürü resim vardı.

Resimlerde Kelvin, simsiyah saçları, simsiyah gözleri, al al yanakları olan bir genç di. Uzun çenesi ve kaslı bir yapısı vardı. Gerçekten çok yakışıklı ve etkileyiciydi. Kız olsam kesinlikle onun gibi biriyle olmayı tercih ederdim. Her daim seni koruyacak, gözetleyecek ve sonsuza kadar sevecek birine benziyordu.

Basamakların sonuna geldiğimizde karşıma bir sehpa ve üstünde duran küçük ufak bir ağaç çıktı. Japonların bonsai adını verdiği özel olarak yetiştirilen minyatür ağaçlardı bunlar. Bunları yetiştirmek gerçekten ilgi ve büyük sabır gerektiriyordu. Ayrıca bonsai yetiştirmek bahçecilik bilgisi de gerektiriyor. Kelvin’in bunu yetiştirmesi gerçekten büyük bir başarı kendisine biraz daha ilgi duyduğumu söyleyebilirim.

Bonsai iki koridoru birleştiren sütunun önünde duruyordu. İki koridorda uzundu biz sağ taraftan gidecektik. Uzun koridorun sonundaki odaya geldiğimizde yaşlı kadın durdu ve önündeki kapıyı açarak ve içeri davet etti. Kadın kapının dışına duruyor benim içeri girmemi bekliyordu. İçeri girdiğimde kadın kapıyı üzerimize kapattı. Ben kadının kapıyı kapatışını seyrederken Kelvin karanlıktan tekerlekli sandalyesi ile süzülerek geldi ve bana seslendi.

“Hoş geldin Jason. Gel otur şöyle. Konuşmak istediğin konuyu tartışalım” dedi kibarca.

Bende “hoş bulduk” diyerek direk konuya girdim.

“Melanie sana anlatmıştır. Hemen konuya girmek istiyorum.” Dedim, acele ediyordum bir an önce karar vermek ve ne yapmam gerektiğini bilmek istiyordum. Belki de şuan hala benim yüzümden dışarıda birileri ölüyordu.

“Acele etme Jason. Biliyorsun ki acele işe şeytan karışır.”

“Artık bekleyeceğimi sanmıyorum. Bir karar vermem gerekiyor ne yapmam gerektiğimi kararlaştırmalıyım bir an önce.”

“Peki evlat. Öncelikle şunu bilmelisin ki senin bu üstündeki yük çok önemli. Binlerce insanın hayatı sana bağlı. Ve gelecekte Dünya’nın daha iyi bir yer olması da sana bağlı. Bunlara hazır mısın?”

“Evet! Artık her şeye hazırım kaybedeceklerimi kaybettim, kaybedecek fazla bir şeyim yok.”

“Her şeyi durdurmak istediğini biliyorum ve bunun için kendini onlara sunacağını da ama bu her şeyin başlamasını sağlayacaktır evlat. Onları durdurmanın başka yolları da var.”

“Hangi yollarmış onlar?”

“Bunlardan bir tanesi onları avlamak ve soylarını tüketmek bunu başarabilirsen Caine’de hiçbir zaman Dünya’ya inemez.”


“Dünya’da ne kadar vampir var biliyor musun? Hepsinin soyunu tüketmek yıllar alır ve o zamana kadar benim yüzümden binlerce kişi ölebilir.”

“Caine Dünya’ya geldiği zaman binlerce kişi değil milyonlarca kişi ölecek ve Dünya’da kötülük hızla yayılacak. İnsanlar birbirlerini öldürmeye başlayacaklar. Vampirler Dünya’yı ele geçirmeye çalışacak ve başaracaklar. Caine’nin Dünya’ya gelmesi ile neler yaşanacağı hakkında binlerce senaryo üretebilirsin Jason hepside kötü sonla biten senaryolar. Bu geleceği değiştirmek sadece senin ellerinde yeni bir çağı başlatmak senin ellerinde bunu yapmak zorundasın her şeyi durdurmak zorundasın bu senin kaderin.”

“Ne yapmam gerekiyor peki! Ne yapıp da onların soyunu kökünden kazıyabilirim?”

“Zaten yavaş yavaş soyları tükenmekte bunu daha da hızlandırabilirsin.

“Nasıl tükenmekte?”

“Bundan 50 yıl öncesinde bir büyücü tarafından vampirler tekrar lanetlendiler. Bir insandan izin almadan onu vampir yapamayacaklarına dair bir lanet, o zamandan beridir bir insan vampir olmak istemiyorsa onu vampir yapamıyorlar. Bu lanet şimdi onların sayısını biraz olsa da azalttı. Bunu hızlandırabilirsin. Dünya’da kalan son 898 vampiri öldürmek senin ellerinde.”

“Onları nasıl öldürmeyi planlıyorsun. Bütün vampirler şuanda beni istiyorlar. Beni ele geçirdikleri yerde kurban olarak Caine’ye sunacaklardır.”

“Jason sende ki güç şuan hiçbir yaratıkta yok. Sadece bu güç hala senin içinde onu dışarıya çıkarmalısın.”

“Bunu tek başıma yapmamı beklemiyorsundur umarım. Herhalde bana yardım edecek kişi sensindir diye düşünüyorum.”

“Hayır, Jason, o kişi ben değilim.”

“Peki, kim o zaman?”

“O kişi senin büyükbaban evlat.”

“Büyükbabam mı? Onun nerede olduğunu dahi bilmiyoruz.”

“Sana her şeyi baştan anlatmanın vakti geldi o zaman Jason. Vaktin varsa en baştan sana anlatabilirim bunu.”

“Tabii ki de var seni dinliyorum.”

“Sen küçük bir çocukken hatta daha bebekken ben 25-30’lu yaşlardaydım. Genç ve yakışıklıydım. Kızlar peşimden koşarlardı. Her kızın hayalindeki erkektim kısacası ah o eski günler ah. Her gün kasaba kasaba dolaşır her gün başka bir kızla yatar kalkardım. Şimdi şu halime bir bak yaşlı ve topal bir adamım.”

“Sadede gelsek artık diyorum senin gençlik maceralarını dinlemeye gelmedim buraya” dedim içten içe gülümseyerek.

“Özür dilerim kaptırmışım kendimi. Neyse işte büyükbabanla tanışana kadar kızlarla gününü gün eden bir serseriydim. Bir gün kasabanın barında büyükbabanla tanıştım. Barda oturmuş içki içiyor ve bir şeyler düşünüyordu. Bir derdinin olduğunu anladım. Votkamı alarak yanına yaklaştım ve ona ne olduğunu sordum. Aynı senin ki gibi mavi gözleriyle bana dönerek şöyle dedi:

“Aile sorunları seni de bu sorunlara bulaştırmak istemem?”

“Bulaşacağımı kim söyledi” dediğimde yüzünde ufak bir gülümseme oluştu. “Bir derdin olduğunu görüyorum acı çekiyorsun benimle dertleşebilirsin.”

“Gerçekten derin mevzular bunu karışmak istemezsin.”

“Bu amaçsız dünyamda bir amacım olur en azından.”

“İyi madem sen kaşındın.” Dedi ve ikimizde gülüştük. “Bundan 25 yıl sonra torunum Dünya’yı kurtaracak kişi olacak ve ben onun yanında olamayacağım.”

“Dünya’yı kurtarmak mı? Torununuz mu? Bunları nereden biliyorsunuz?” dedim yanlış duymuş olmalıydım.

“Yanlış duymadın gerçek bu söylediklerim. Torunum 25 yıl sonra büyüyüp genç bir adam haline geldiği zaman omzuna büyük bir yük alacak. Ve ben onun yanında olamayacağım ona yardım etmek istesem de olamayacağım.”

“Dünya’yı kurtaracağını nereden biliyorsun?”

“Onun kaderi önceden belirlendi evlat.”

“Hiçbir şey anlamıyorum.”

“Sana bunları göstersem iyi olacak gel benimle.”

Dedikten sonra beni bardan dışarı çıkararak ıssız bir caddede yürümeye davet etti. Ve yürürken bana neler yaşanacağını anlattı;

“Vampirlere inanır mısın bilmiyorum ama onlar Dünya’dalar ve şuan hepsi gizleniyorlar. Bundan 25 yıl sonra Caine’yi Dünya’ya getirmek için hepsi tekrar ortaya çıkacaklar. Lilith adında ki şeytan olan ilk vampiri yaratan kadının kanını ele geçirdiler. O kandan bir damla alarak 9 çocuğa bunu verdiler. İleride bu çocuklar Caine için kurban edilecek çocuklardı. Bu çocuklardan biri şuan da benim torunum olan Jason. Ayrıca son kan verilen de Jason, ayrıca vampirleri yok edecek güce sahip olanda Jason. Yani 25 yıl sonra torunum Dünya’nın kaderini belirleyecek bir karar vermek zorunda kalacak ve bu kararı verdiği sırada ben yanında olamayacağım.”

“Dalga mı geçiyorsun ne vampiri, ne Caine’si, ne Lilith’i? Bu bir şaka olmalı?”

“Bana inanmayacağını biliyordum onun için seni bu ıssız yere getirdim.”

“Ne yapacaksın bana?”

“İnanmadığı şeyi sana göstereceğim vampirleri.”

“Buradalar mı? İyice saçmalayamaya başladın.”

“Evet buradalar. Şu anda bir tanesi karşında duruyor.”

Offf off offf bomba bi bölüm olmuş
Çok güzeldi acayip kaptırdım hikayeye kendimi,yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum.
Takipçininim

çok güzel yazmışsın,ellerine saglık..
bu bölümde ki betimlemelerini çok sevdim..
okuduğum herşeyi çok canlı bi şekilde gözümde canlandrabildim..
bu bakımdan etkileyici..
konudan kopmadan devam edebildim..

gerçekten güzel yazıyorsun..

bunu bizimle paylaştıgın için ayrıca teşekkürler..

devamını en yakın zamanda bekliyorum

Yorumlarınız için teşekkürler

Beni sizler yarattınız

imchief demiş ki: - yorumlarınız için teşekkürler beni sizler yarattınız