Kıyamete Saatler Kala...
Vazgeç dedin, dinlemedim...
Dur dedin, devam ettim.
Çok yanlış yolları seçtim...
Kalabalıklar içinde kimsesiz
Sensizim...
Hatalarımın kaçı affolur?
Kaçı geriye döndürülebilir?
Bana bir akıl ver
Bana bir yol göster
Beni bana geri gönder...
Dostlar yol ayrımlarında
Bıraktım her birini ardımda
Üstünü çizdim, karaladım
Ben çok hata yaptım...
Yaralarımı sardım sandım
Müzik, biraz daha müzik
Bir tutam hayal,
Biraz ümit...
Olmadı be!
Yine yapamadım...
Berbat ettim, herşeyi mahvettim!
Yalnızım, çok yanlışım
Bana akıl ver
Bana bir yol göster
Beni bana geri gönder...
Ağlamak faydasız
Görülen geçmiş zamana
Sızlanmak geçersiz kılmıyor
Pişmanlıkları...
Gözyaşları deterjan gibi
Çıkarıvermiyor gönül lekelerini
Bu halde görsen beni
Söverdin belki
Farkındayım hatalarımın
Yok döndürmenin bir yolu
El yordamıyla yamadıklarım
Yolculuklarımda teker teker koptu...
Ben kendimi kendim bitirdim
Sonumu getirdim
Kıyametime saatler kala
Anılarımı da eskittim...
kendi şiirimdir. bir saat önce yazdım. hatalarım var biliyorum, üzerinden geçmeden paylaşayım dedim...
|