Osmanli tokadi
Osmanlı tokadı, Osmanlı Ordusu askerlerinin silahsız savunma ya da saldırı durumunda kullandıkları, elin her iki yanıyla yapılabilen düşmanı sersemletmek amacıyla uygulanan bir vuruştur. El ve kolun açısız ve omuzdan hızla hareketiyle hedeflenen noktaya el ile yapılan temasla yapılır. En çok yüzün her iki yanına ve enseye yapılır. Vuruşun şiddetine göre öldürücü olabilir.
Osmanlı Ordusu'nda genellikle savaşlarda birebir ve yüzyüze yapılan mücadeleler esnasında sık sık yaşanan silahın elden düşmesi ya da kırılması durumunda kullanılmıştır. Osmanlı kültüründe bir kavgada taraflar asla birbirlerine yumrukla müdahale etmezlerdi. Yüze kalıcı zararlar verme ihtimalinden dolayı birine yumrukla saldırmak son merhalede yer alır ve yumrukla ilk saldıran ayıplanırdı. Tıpkı yatağan kılıcı olanların dövüşlerde karşılarındakini aşağılamak için kılıcın kesmez yanı ile saldırmaları gibi, tokat ancak yeri zamanı, kavgadaki taraflarca bilinen kurallarla kullanılırdı. Kavgada büyük olan karşısındakini sesi etraflıca duyulan şiddetli bir tokatla uyarır ve bu durum genellikle yeterli olurdu.
Osmanlı Ordusunda meydan savaşlarında en ön safta yer alan, azab askerlerinin, esas amaçları olan karşıdaki düşmanın elit birliklerini yorma görevleri sırasında hafif silahların kısa zamanda kullanılmaz duruma gelmesi ve ağır silahların kuşanmalarının aldığı zaman çoğu kez bulunamadığında tokat atmaya başlamaları ile askerler arasında yiğitliğin eriştiği son nokta olarak görülmeye başlanmış ve bunun üzerinde popülarite kazanmıştır. Sesi ile düşmanın üzerinde yarattığı psikolojik etki sebebiyle zamanla geliştirilmiştir. Bu askerler daha eğitim safasında mermer döverek yetiştirildikleri için, çok kuvvetli ellere ve kol yapısına sahip olurlar.(Osmanlı ordusunun En büyük tokatçıları Başıbozuk (Delibaş) diye adlandırılan bir düzensiz ordudur)
BURAYA KADAR ALINTIDIR
** SAVAŞ SIRASINDA EN ÖN SAFTA GELEN ATLILARA TOKAT ATIP ATLARINDAN DÜŞÜRÜYORLARDI VE ATTAN DÜŞEN ASKERLERDE TOKADI ATAN ASKERİ ÖLDÜRÜYORLARMIŞ ÇÜNKÜ GÖREVLERİ DÜŞMANI ATTAN DÜŞÜRÜP ÖLMEK (SAVAŞ SIRASINDA ÜSTLERİNDE KEFENLERİ BULUNMAKTADIR)
EĞİTİMLERİ: OSMANLILAR KÜÇÜK YAŞTA ELLERİ BÜYÜK VE İRİ OLAN KİŞİLERİ ORDUYA ALIP BÜYÜK ZEYTİNYAĞI SÜRÜLMÜŞ KAYALARA VURDURARAK ELLERİ ÇOK SERT VE NASIRLI BİR HALE GETİRMİŞLERDİR VE BU ELLERDEN GELEN TOKAT İNANILMAZ BİR ŞEKİLDE ACITIP BİR ATI BİLE DEVİREBİLİYORMUŞ)
|