anne-kız diyalogları
aslıcım kalk şu çamaşırları as kızım, buruşmasın. sonrada pirinç ıslamıştım, 2 bardak. koyuver ocağa.
- tamam anne.
- hemen tamam anne. kızım kalksana.
- anne tamam tırnaklarıma törpü yapıyorum ya.
- bak ya, aslıcan sonra yaparsın süsünü. kalk as şunları. pilavı da yap. hem kirlilerini yıka temizle, hem öğünlerini düşün. hem de laf işit. maşallah.
- ya anne asacam, yapacam bak tamam dedim. bi dur.
- duru muru yok. şimdi diyorum sana.
- alla alla... anneeee! ayıp oluyor ama.
- tabi tabi, zamanında iş yap demek ayıp oluyor di mi? seni alan kara kaşına kara gözüne almayacak. elin adamı çekmez böyle nazını senin... zamanında temiz pak kıyafet, yiyecek yemek ister. o' na da de bunları, gör aynayı tosyayı o zaman.
- annneee... ne alması, vermesi!!!
- sus, yaptigin banaysa ogrendigin sana. ''ahh canım annecim, kıymetini bilemedim ben senin deyip mumla arayacan beni ama iş işten geçecek kızım.
- anneeee...
|