iki Yahudi arkadaş, piyasayı araştırmışlar ve o sene haki renkli kumasın moda olacağını öğrenmişlerdi. Bütün varlıklarını paraya çevirdiler.Piyasadaki bütün haki kumaşları satın aldılar. Depoları bu renkteki kumaşlarla doldu ancak kimsenin bu kumaşlara talip olmadığı görüldü. iki kafadar artık iflasın eşiğine gelmişlerdi. bir gün kapı çalındı ve içeriye bir albay girdi:
-Siz de haki renkte kumaş var mi? dedi
-Evet albayim var, gösterelim dediler.
Albay,
-Bu sene askerlere 200.000, subaylara 50.000 adet haki renkte elbise yaptıracağız. Ancak tabii ki benim tek basıma beğenmem yetmez. Generalimin de oluru lazım. Bana bir parça numune verin. Yarin öğlen 12'ye kadar telgraf çekersem iptal ederim. Eğer telgraf gelmezse kumaşları kesip imalata başlayabilirsiniz.
O gece bitmek bilmedi. "ya iptal olursa" diye düşündüler. Ertesi gün saat 11, 11.30, 11.45, gözleri yolda, korku ile postacıyı beklediler. Gelmesin diye dua ederek. 12'ye 5 kala postacı sokağın kösesinden gözüktü. "Belki bize gelmiyordur" diye ümitlendiler. Ancak postacı gelip kapılarını çaldı.
Mois, büyük bir kederle koltuğa çöktü. Aron da çaresiz kapıyı açtı. Postacının elinde bir telgraf vardı. Aron titreyen elleri ile telgrafı açtı, okudu ve sevinçle seslendi: "Müjde Mois, baban ölmüş!.."