TERÖR: "Akildisiligin ve Kendini Feda Ahlakinin":

EN ILKEL, EN ASAGILIK ve EN IGRENÇ SONUCUDUR... "Akil, Mantik ve Bilim" disi her " INANÇ ", Eninde Sonunda:

Silaha Sarilmak Zorunda Kalmaya Mahkum, Bir Bas Belasidir.Bir teori, amaç edindigini iddia ettigi seylerin tam tersinden baska hiçbir sey gerçeklestiremiyor, ama savunuculari hala ona bagli kalabiliyorsa; emin olabilirsiniz ki; karsinizdaki sey, bir kanaat veya bir "ideal" degil, bir AKILDISILIKDIR..." Inanç ile Akil " arasindaki tercih; Ölüm veya Yasam- Özgürlük veya Kölelik- Ilerleme veya Duragan ilkellik arasindaki tercihdir.

Bu anlam da akildisiligin devam etmesi, fiziki sebeplerden degil, psikolojik sebeplerdendir.

Çünkü, hiçbir " Benlik duygusu ve Kisilik degeri " gelistiremeyenlere : " Kendini feda" küçültücü gelmez. Neyi " Feda Etmeleri " gerektigini bilemeyenler:
Entellektüel bütünlük, Gerçek sevgisi, Kisisel olarak seçilmis degerler ve Rasyonel fikirler gibi seylerden bile haberdar olamayanlardir...

Bu yüzden" Rasyonel-Egoizm" diye birsey duyduklarinda:

Akillarina ilk gelen imaj, aciktiklarinda kendi " kabiledasini" yiyen bir yamyam olacaktir....Bu neden le akildisi ahlak: insana, akla; yeryüzünde elde edilebilecek insani mutluluk ve basarilarin her sekline ve hayata karsi, derin bir nefretin ifadesidir...

" Ya Kendini-Ya da Baskasini Feda " yi Seçenler: Akildisi Psikopatlardir.

"Hem kendini, Hem de Baskasini Feda" yi seçen teröristler ise: Akildisiligin en ilkel, en asagilik, en tehlikeli ve en igrenç sonucudurlar...Dünyamizi yikan tüm felaketler: "A=A'dir" gerçeginden kaçinmamizin sonucudur.Içimizde var olan ve yüzlesmekden korktugumuz bütün gizli kötülük de: "A=A'dir" kavramindan kaçinmaya çalismamizin sonucudur.

Bize ondan kaçinmayi ögretenlerin amaci:

Insan'in INSAN oldugunu bize unutturmaktir...oysa her an ve her konu da temel ahlaki seçimimiz su olmalidir:

A mi, yoksa A degil mi; Kimlik mi, yoksa SIFIR'mi?...

Çünkü mantik disini kendi standart degerimiz; imkansiz olani kendi " iyi eylem " kavramimiz haline getirirsek:
Hak etmedigimiz " ödüllerin- servetlerin- sevgilerin " pesine düser, sebep-sonuç iliskisinde bir gedik arar, kendi kaprisimize göre A olmakdan çikacak bir A arariz....

Var olmanin karsitini tercih: Hayatin bir çaresizlik oldugunu, mutlulugun insan için mümkün olmadigini haykirarak AGLAMAKTIR....Çünkü, A'nin yine de A olarak kalacagi gerçeginden kimse kurtulamaz...Insan aklini, bebek akli düzeyinde durduran, " A'nin A oldugu ", gerçekliginin GERÇEK oldugunu kavramamis olan birisi: VAHSI'dir...." insan-alti " bir mahluktur......

Yüzyillar boyunca ahlak savasi hep, hayatimizin: " Tanri'ya " ya da " Komsularimiza " ait oldugunu söyleyenler arasinda yer aldi... Oysa, kendimizi: " ne cennetteki hayaletler ne de, dünyadaki beceriksizler " için feda etmek zorunda degiliz....

Çünkü bu hayat BIZIM ve en iyisi de onu YASAMAK..