Nokta- Ahmet Altan,

Derin devlet öpüşüyor...

Bizde hayat sığ, devlet de fazla iri olduğu için ne kadar derine girmeye çalışsa da mutlaka bir parçası su üstünde kalır. Ne zaman bir işe karışsa, suikast düzenlese, cinayet işlese, uyuşturucu kaçakçılığını organize etse, kumarhane kavgalarına taraf olsa, haraç istese biz onu, bir türlü saklayamadığı açıktaki parçasından tanırız.
Resmi ağızlar ne söylerse söylesin, halk o işi "derin devletin" yaptığını bilir.
Gerçi derin devlet de kendini saklamaya o kadar özen göstermez. ..
Birincisi, öyle bir organizasyon planlayabilecek zekâda ve yaratıcılıkta yönetici kadroları yoktur...
İkincisi de, görülüp görülmeyeceğine aldırmayacak kadar kendinden ve gücünden emindir... Daha doğrusu emindi...
Ama geçen akşam hep birlikte artık "derin devletin" de tükendiğini gördük.
"Türkiye'de derin devlet yok" diyenler ilk kez şimdi haklılar. Artık gerçekten de yok.
Derin devlete bir gün acıyacağım hiç aklıma gelmezdi. Ama acıdım.
Devleti çökerten akıl, sonunda kaçınılmaz olarak derin devleti de çökertmiş, acınacak hale getirmiş. Önce, Can Dündar'ın NTV'deki programında ertesi gün de ATV'deAli Kırca'nın karşısında izledim. Gençliğinde çok yakışıklı olduğu anlaşılan keskin çizgili yüzüyle ilk bakışta Burt Lancaster'i anımsatan, boyalı intibaı veren sarımsı beyaz saçlarını itinayla taramış, dik duruşlu, heybetli, "neyi söyleyeyim neyi söylemeyim" hesaplarını yaparken cümleleri birbirinin içine sokan yaşlıca bir adam. Eski bir asker.
12 Eylül darbesinin en güvenilir istihbaratçılarından ve gözbebeklerinden.
MİT İstanbul Bölge Başkanı.
Susurluk skandalı denilen rezaletin kadrolarına "ülkücü mafyayı" katan, o karanlık yapıyı ilk örgütleyen biri. Bir anlamda "derin devletin" sembolü. Zaten de televizyon programlarına "derin devleti" anlatması için çağırılmış.
Bu ülkede insanları ürküten ne kadar güç varsa hepsinden bir parçayı şahsında toplamış.
Ne söyleyecek diye bakıyorum.
Pek anlaşılır bir şeyler söylemiyor ama edasında müthiş bir kendine güven gözüküyor.
Güvenmesi de gerekiyor çünkü arkasında "derin devletin" dehşet verici gölgesi duruyor.
Konuşurken konuşurken laf, halen hapiste olan MİT elemanı bir mafya reisine geldi. Ve adam aynen şöyle dedi:
"Ben ondan bahsederken, devleti zora sokanlarla çalışmadım, demiştim, o bana bir mektup yazdı bunun üzerine, halbuki böyle konuşmamı anlaması gerekirdi, beni dinliyorsa yanaklarından öperim." Şaşırdım.
Öpmesine değildi şaşkınlığım.
Adamın sesindeki ve tavrındaki o müthiş korku şaşırttı beni. Ben, derin devlet kadrolarına katılan mafyacıların "derin devletten" korktuğunu düşünürken, derin devlet mafyadan korkuyordu.
Öyle korkuyordu ki televizyondan öpücükler göndererek sözlerinin affedilmesini istiyordu. O zaman anladım ki derin devlet bitmiş gerçekten. Son zamanlarda suikast kadrolarında gözüken o meczuplaşma, organizasyonlardaki zavallılık bir "stratejiden" kaynaklanmıyormuş.
Yapı çökmüş.
Ortaya "derin devletçikler" çıkmış.
Bir iki astsubayın, bir iki polis şefinin bağımsızlaşıp, devlet adına tuhaf işler yaptığı bir örgüt haline gelmiş. Bir zamanlar kendi yanlarında çalıştırdıkları adamlardan korkar olmuşlar.
Devletin görüneni de görünmeyeni de bitmiş. Bizim eski MİT bölge başkanı ertesi gün de ATV'ye çıkıp, Bahçelievler'de yedi silahsız genci ekibiyle birlikte boğan başka bir suçludan "yüreği vatan sevgisiyle çarpardı" diye söz etti. Adamcağızın zihnindeki "vatan sevgisine" bakın. Yedi kişiyi telle boğmak bir "sevgi" gibi gözüküyor ona. Tabii, bir katili "vatansever" olarak görünce de gün geliyor mafya reislerinden ödün patlıyor. Çünkü o zihniyet devleti tümüyle çürütüp çökertiyor. Sonunda kendilerinin güvenebileceği bir güç de kalmıyor. Susurluk'u oluşturan adam, artık kendisini koruyabilecek ne devlet ne de derin devlet olmadığını bildiğinden, özürler dileyip, gülücükler saçıp, öpücükler göndererek kendini güvene almaya çalışıyor.
Hukuku çiğnersen, önemsemezsen sonunda devlet çöker, en ürkütücü adam en ürken adam haline gelir. Doğrudur, dünyanın her yerinde derin devlet vardır. Devlet, bazı sorunları kendi koyduğu yasalarla çözemeyeceğine inandığında, yasaların ve hukukun dışına çıkar. Ama bu işin bir riski bulunur her doğru dürüst devlette. Yakalanırsan devlet sana sahip çıkmaz, yargıçlarla senin için pazarlık etmez, yasalara uymadığın için yargılanır, sesini çıkarmadan cezanı çekersin.
Bizde kimse cezalandırılmadığı, hukuk da işlemediği için sistem çöktü.
Ortada devlet kalmadı ki derini olsun. Şimdi daha tehlikeli bir ülkede yaşıyoruz. Derin devletin bile korktuğu bir ortamdayız. Gene devletin içinden birileri cinayetler,
suikastlar planlıyor ama bu işler artık derin devletin kendi kontrolünden bile çıkmış durumda. Her an her şey olabilir. Suikast düzenleyecek doğru dürüst adam bulamadıklarından hem jandarmanın hem polisin ortak muhbiri olan adamı kullanıyorlar cinayeti örgütlemesi için.
Sonra birlikte kol kola resimler çektiriyorlar. Katilin eline bayrak veriyorlar. Katile kameraların önünde "aslan kardeşim" diyorlar. Bir yanıyla zavallı, bir yanıyla komik bir durum. Ama kanlı bir komedi bu. İnsanlar da öldürülüyor çünkü.
Şimdi anlayabildiğim kadarıyla, büyük bir hukuksuzluk kazası geçirip batan devletin enkazında hâlâ canlı kalabilmiş, devlet ve hukuk kavramına inanan dürüst birileri bu "derin devletçikleri" yakalamaya uğraşıyor.
Devletin bir parçası bunları yakalamaya çalışırken, başka parçaları da onları korumaya çabalıyor.
Bu yeni katilleri koruyanlar, korudukları şeyin artık "derin devlet" olmadığını fark edemiyorlar.
Bunu anlamaları için televizyona çıkan o eski istihbaratçıyı izlemeleri, onun nasıl korktuğunu görmeleri gerekiyor. Sanırım o zaman derin devletin de bittiğini kavrayacaklar.
Derin devletçikleri" korumaktan vazgeçecekler.
Eğer vazgeçmez de bu iyice başıbozukla-şan yapıyı ve suikastçıları korumayı sürdürürlerse...
Yarın bir gün kendileri de televizyona çıkıp, korku dolu gülücüklerle ona buna öpücük göndermek zorunda kalacaklar.