Judas Priest
1969 yilinda Ingiltere’nin Birmingham sehrinde gitarci K.K.Downing ile yakin arkadasi basçi Ian Hill tarafindan kuruldu. Vokalde Alan Atkins ile davulda John Ellis tarafindan tamamlanan kadrosuyla ilk konserini 1971’de Essington’da veren grubun adi Atkins’in eski grubunun adiydi. 1971 sonunda Ellis’in yerine Chris Campbell geldi ve 1972 yilinin tümünü yollarda geçiren gruptan bu kez 1973 yilinda Atkins ile Campbell birlikte ayrildi.
Bu ayrilik sonrasi grubun kaderi degisecekti. Onlarin yerine Hiroshima isimli gruptan solist Rob Halford ile davulcu John Hinch geldi. Bu kadroyla küçük bir Ingiliz plak sirketi olan Gull Records ile anlasma imzaladilar ve ilk albümleri “Rocka Rolla”yi (1974) yaptilar. Ayrıntılar devamında..


Bu albümün kaydindan önce gruba ikinci gitarci olarak Glenn Tipton katilmisti. Eylül 1974’te yayinlanan albüm pek de basarili olmadi. 1975’te Hinch’in yerine gelen Alan Moore ile grup ikinci albümü “Sad Wings of Destiny”yi (1976) piyasaya sürdü. Oldukça iyi tepkiler alan albüme ragmen grubun mali durumunda bir degisiklik olmadi. Ancak albümün basarisi sonucu grup CBS Records ile anlasma imzaladi ve davulda bu kez Simon Philips’in yer aldigi “Sin After Sin”i (1974) yapti. Ancak turneye davulda Les Binks ile çiktilar ve ilk kez Amerika’yi da programlarina alarak Led Zeppelin'in ön grubu oldular. Daha sonra çikan “Stained Class” (1978), “Killing Machine” (1978), “Unleashed in the East” (1979) gibi albümlerle Judas Priest ismini giderek daha büyük kitlelere duyurdu ve basarilarina yenilerini ekledi. “Unleashed in the East”in hemen ardindan Les Binks ayrilmis, yerine ise Trapeze grubundan Dave Holland geçmisti. Yeni kadro ile 1980'de “British Steel” piyasaya çikti. 1982’de çikardigi “Sereaming for Vengeance” ile basarisinin zirvesine çikti, platin plak ödülleri kazandi ve heavy metal’in en büyük gruplarindan biri olma yolunda ilk adimlarini atti. Bu arada grup davulcu degisiklikleri yasamaya devam ediyordu. Ancak 1984 tarihli “Defenders of the Faith”le sertliginin en asiri ucunu ortaya koydu. Öte yandan daha ticari bir çizgiye oturmus olan “Turbo” (1986) o gün için yumusak ve ticari görünse de birkaç yil sonra yeniden gündeme geldi ve heavy metal içinde yer alan techno-pop kolunun çikis kaynagi oldu. Ancak 1988 yili albümleri “Ram It Down” ile sert yapisina döndü. Oldukça basarili olan albümün ardindan Dave Holland ayrildi ve yerini Scott Travis doldurdu. 1990’da yayinlanan son stüdyo albümü “Painkiller” ile grup en sert çalismasini yapti, gitarcilarinin birer virtüöz olarak sololarda ortaya koyduklari teknik gövde gösterileri, basla davulun alisilmisin ötesinde öne çikislari ve vokalin genç solistleri utandiracak yorumuyla Judas Priest, “Heavy Metal Gods” sifatini kazandiklari kariyerini zirvede noktaladi. 1992 yilinda Rob Halford, gruptan ayrildi ve gitarda Russ Parrish ve davulda Scott Travis ile birlikte Fight isimli yeni bir grup kurarak yoluna devam etme karari aldi. 1997 yilinda grup yeni solisti Tim Owens ile “Jugulator” isimli albümü yayinladi. Ayni yilin sonunda Glenn Tipton, ilk solo albümü “Paint It Black”i yayinladi. Halford ise Two isimli yeni grubu ile “Voyeur” isimli albümü çikardi. Judas Priest ise “Genocide” isimli albümle 2000 yilinda yeni çikisini yapti.
Otuz yildir müzik yapan ve ilk çalismalari yumusak olan Judas Priest, giderek daha sert bir çizgiye kaydi; bu açidan kariyerine sert baslayan, ama zaman içinde yumusayan gruplarin aksine giderek sertlesen neredeyse tek grup oldu. Yaptigi çalismalarin hemen hemen hepsiyle heavy metal’in gelisiminde etkili bir rol oynadi. “Unleashed in the East” ve “British Steel” albümleri ile platin plak kazandilar, “Screaming for Vengeance” ve “Turbo” albümleri 1 milyondan fazla satti, bu uzun yolda “Sin After Sin” ile “Priest Live!” hariç tüm çalismalari gruba altin plak getirdi. Kariyerlerinin ilerleyen dönemlerinde heavy metal tanrilari olarak “kutsandilar”; 20 yilin sonunda kariyerlerini noktaladiklarinda heavy metal’in en büyük grubu olmuslardi.

o kadar yazıom bakan olmuo yaw emeksiz yemek olmaz diolar ama emek var yemek yok