Süper Nova Patlaması




Başak Üst Kümesi’nin mütevazi bir üyesi olan Samanyolu Galaksisi'nde, geçmiş bin yıl boyunca üç Süper Nova patlaması kaydedilmişti. En parlak Süper Nova Patlaması CRAB Bulutsusu'nu oluşturan patlamaydı ve 1054 yılında Çinli Astrologlar tarafından gözlenip kayda geçirilmişti.
Bilim adamları, geçen yıl tanıklık ettikleri şimdiye kadarki en parlak ve şiddetli süper nova patlamasına yaptıkları araştırmayla açıklık getirdiler.

18 Eylül 2006 tarihinde, 240 milyon ışık yılı uzakta NGC 1260 Galaksisi'ndeki SN2006gy süper novasını gözlemleyen Amerikalı astronomlar , bugüne kadar izlenebilmiş en büyük "Yıldız Ölümü" ne tanık olmuşlardı. Bu konu ile ilgili bir yıldır sürdürülen değerlendirme çalışmalarını tamamladılar ve sonuçlarını İngiliz Nature Dergisi'nde yayımladılar.

Güneş’ten 90 ila 130 kat daha büyük bir kütleye sahip olan bu sıra dışı yıldızın patlama anında Güneş’in 50 milyar katı parlaklığa ulaştığı belirlendi.
Bu yüzden bazı gökbilimciler, bu olaya "Hipernova Patlaması" adını veriyorlar.
Amsterdam Üniversitesi’nden Portegies Zwart ve Edward Heuvel ise SN2006gy süpernovasının tek bir yıldızdan oluşmadığı görüşündeler. Hollandalı astronomlar, iki dev gökcisminin çarpışmasının söz konusu olabileceğini ileri sürüyorlar.

Olasılıklar bir yana kesin olarak bilinen o ki bu patlamalar, maddenin Evren’de bir noktadan başka noktalara taşınmasına yarıyor.
Patlama sonucunda yıldızlar arası boşluğa dağılan yıldız artıkları, Evren’in başka köşelerinde birikerek bulutsuları oluşturuyorlar. Bu bulutsular yeniden yıldızlar ya da yıldız sistemlerinin oluşumunda kullanılıyor. Bundan 4,6 milyar yıl önce Güneş’imiz içindeki gezegenler sistemi ile birlikte böyle bir süpernova patlamasından arta kalan malzemelerden oluşmuştu.

Samanyolu Galaksisi'nin yıldız oluşum bölgelerinde her yıl iki yeni yıldız ışıldamaya başlıyor...
Süreç bir kapalı daire içinde yineleniyor. Her doğan ölüyor, başka yeni doğanlara malzeme oluyor.Bu kısır döngü ezelden beri vardı, ebediyyen var olmaya devam edecektir...