Ölüm, ölmek konusunda dünyanın en önde gelen araştırmacısı olan Dr. Külber Ross, bu konuyu bilim adamlarının araştırma alanına getirmeyi başarmış bir insandır. Bu konuyla ilgili klasik olmuş bir çok kitap yazmıştır.On Death and dying adlı yapıtı Amerikan liselerinde okunması gereken kitaplar listesindedir.Dr. kübler Ross ölümün kıyısından dönme deneyimini ölüm anında herkesin yaşayacaklarının bir parçası olduğunu söylüyor ve şöyle anlatıyor;
Bir tünel, köprü ya da dağ geçitini aşınca, sonunda ulaşıp ışıkla kucaklaşıyoruz. Bu ışık son derece parlaktır.Eğer biri ölümün kıyısında dönecekse, bu ışığı kısacık bir süre görebilir.Bundan sonra yaşama geri dönmelidir.Ama gerçekten ölünce, kozayla kelebeğin( yani bedenle ruhun) arasındaki bağ kopar. Tekrar dünyadaki bedene dönemezsiniz.Ama zatende dönmek istemezsiniz. Çünkü bu ışığı gördükten sonra kimse geri dönmek istemez.Bu ışıkta belkide insanoğlunun nasıl olması gerektiğini hissedeceksiniz.

"Ölüm halindeki hastalarla görüşmelere başlamazdan önce, ölümden sonra bir yaşam olabileceğine dair hiçbir inancım yoktu. Fakat, şimdi inanıyorum. Siz ister ruh deyin, ister başka bir şey, insan bedeninin ölümden sonra da varlığını sürdüren bir eşi var.’’
Dr külber ölüm deneyimin tıpkı doğum gibi olduğunu ancak bu doğumun başka bir var oluş için gerçekleştiğini anlatıyor. Dr külber'in çalışmaları ispatlanaz çalışmalardı fakat ölmekte olan insanlar veya kısa süreliğine ölmüş insanlar üzerinde yaptığı çalışmalar Dr ülberi bu inança götürmüştür. Bulduğu şeyler insanı yaşamı kucaklamayı ve ölüm korkusundan sıyrılmayı öğretiyordu.


Kübler-Ross'a göre, hasta ölünceye kadar beş aşamadan geçiyor.
Birinci aşama hastanın içinde bulunduğu durumu inkar etmesi; ‘‘Ben ölmem’’
İkinci aşama ise, kızgınlık şeklinde beliriyor; ‘‘Niçin ben? Neden bir başkası değil de, ben? Niçin daha bilgisiz, işe yaramayan ya da yaşlı birisi ölmüyor da ben ölüyorum?’’
Üçüncü aşama ise, pazarlık devresidir; ‘‘Eğer dediklerinizi yaparsam, beni iyileştireceksiniz, değil mi?’’
bu aşamadan itibaren artık durumu yavaş yavaş kabullenmeye başlar. Bu dördüncü aşamadır; ‘‘Ben ölüyorum. Gerçekten ölüyorum.’’
Son aşamada ise, hasta ölümü tümüyle kabullenir ve beklemeye başlar. Bu son aşama hastanın davranışlarında ilginç gelişmelerin olduğu aşamadır. Örneğin, sesler işitir, daha önce ölmüş olan yakınlarının kendisini beklediklerini söyler.
Bu aşamada hastaların büyük çoğunluğunun parlak ışıklar, sonu aydınlık tüneller gördükleri, benliklerine bir huzur duygusunun egemen olduğu belirtiliyor. Bilinen bir gerçek daha var ki, o da tıbben ölüp sonra hayata döndürülen kişilerin daha sonra ölümden korkmamaları..



Bir diğer ölüm uzmanı(ben böyle tanımlıyorum) Dr. Raymod Moody dir. Life after life Bilim dünyasında çok ilgi çeken bir kitaptı. Psikiyatrist Dr Moody, ölümün kıyısından dönen hastaların deneyimlerini aktarmıştı. Yaşama geri dönen hastalar bir ışık tünelinden geçtikleri, başka boyutta iyiliksever ruhsal varlıklarla karşılaştıkları ve bazen de yaşamların en önemli olaylarını yeniden anlatmışlardı.

Dr Moody bu olduğuya "ölüme yakın deneyim" adını vermişti. Ölümün kıyısından dönenlerin çoğu bu deneyim ardından büyük değişim sergilemişti. Anlattığına göer Dr Suziki de bunlardandır. Dr Suzuki genetik açıdan felç geçirmeye yakın bir kişi olduğunu ve elli yaşlarında bunu yaşadığını anlatıyor. Dr suziki parlak ışıklar, çeşitli pastel renkler ve parlak güzel bir ışığa doğru giden ve içinne doğru çekildiğini hissettiği bir tünel gördüğünü anlatıyor.Ama ışığın kaynağına giderken henüz zamanı gelmediğinide hissetmiş. Bir saniye sonra kendini hastanene yatağında meslektaşları tarafından muayne edilirken bulmuş. Konuşmayı ve yürümeyi tekrardan öğrenmek zorunda kalmış.

En çok merak ettiğim olay şu ölüm. Eğer bir Allah varsa ki ben olduğuna inanıyorum öldükten sonra ki en az 5 yılım sorular sormakla geçecek dünyada kimsenin cevap vermediği sorularım.

din ve insan bölümüne açsaydınız keşke

o ışığı görme sebebi şudur pamuğun etkisiyle oluyo pamuğu tıktılarmı bi anda flaş patlıoşaka
güsel paylaşım teşekkürler

İlginç gerçektende...

pamugun ışıgıdır o

Slovenyalı bilim insanları ölümün eşiğinden dönüp 'Bir ışık gördüm' diyenleri inceledi. Nedenin sanıldığı gibi ilahi değil son derece dünyevi olduğu anlaşıldı: Bu kişilerin kan örneklerinde kayda değer miktarda daha fazla karbondioksite rastlandı!

LONDRA - Ölümün eşiğinden dönenlerin ışık parıltıları gördüklerini ya da hayatlarının bir sinema şeridi gibi aktığını söylemesi, sanıldığından çok daha dünyevi sebeplere dayanıyor olabilir. Slovenyalı bilim insanları, kalp krizi geçiren hastaların sık sık benzer deneyimleri anlatmasının nedenini araştırdı. 52 hastayla yapılan araştırmada, ışıklı görüntüler gördüğünü anlatan 11 hastada vücudun saldığı atık gaz oranının daha yüksek olduğu saptandı.

Sonuçlar, hastaların anlattığı gizemli deneyimin karbondioksit gazından kaynaklanıyor olabileceğine işaret ediyor. Bugüne dek yaşama dönen hastaların anlattıkları, alınan ilaçlar veya dini sebeplerle açıklanıyordu. Ölümden dönenler bir tünelden geçtiklerini, parlak bir ışık gördüklerini, gizemli bir varlığı hissettiklerini, ya da ruhlarının yükselip vücutlarına yukarıdan baktıklarını anlatıyor. Kalp krizi geçiren çok sayıda kişi benzer deneyimlerden bahsediyor.

Halüsinasyon etkisi
Maribor Üniversitesi uzmanları bu 52 hastanın cinsiyet, din, ölüm korkusu, yaşama dönüş süresi ya da acilen aldıkları ilaçlar gibi konularda farklı farklı kişiler olmalarına dikkat etti. Hastaların anlattıklarına oksijen eksikliği nedeniyle beyin hücrelerinin ölümünün neden olduğu teorisi yaygın biçimde dile getirilse de araştırmada bunu destekleyecek bir bulgu saptanmadı.

Ancak ekip, ölüme yaklaşma deneyimini benzer biçimde anlatan 11 kişiyle böyle bir deneyimden hiç bahsetmeyen diğerleri arasında önemli bir farkbuldu: İlk gruptakilerin kan örneklerinde kayda değer miktarda daha fazla karbondioksit vardı. Karbondioksit gazını içine çekenlerin halüsinasyon gördüğüne işaret eden daha önceki araştırmalar da bu bulguları destekliyor.
Söz konusu 11 kişinin kanındaki karbondioksit oranının yüksekliği, kalp krizinden dolayı mı yoksa önceden var olan bir durumdan mı kaynaklanıyor, henüz bilinmiyor. Araştırmayı yapan ekibin başkanı Zalika Klemenc-Ketis, ‘’Ölümden dönenlerin deneyimlerini araştırmak, insan bilincini daha iyi tanımamıza yardımcı oluyor, bu yüzden çok önemli’’ diye konuşuyor.

İngiltere’de de bir araştırma var
Kalp krizi geçiren hastalar üzerinde İngiltere’de de halihazırda bir araştırma yürütülüyor: Ruhlarının vücutlarından ayrılıp tavana yükseldiğini anlatanlar, gerçekten vücut dışı bir deneyim geçiriyor mu?

Southampton Üniversitesi’nde yapılan deney çerçevesinde hastaların çevresindeki raflara, sadece tepeden bakıldığında görülen çeşitli resimler yerleştirildi. 1500 hastanın beyin faaliyetleri incelenerek resimleri hatırlayıp hatırlamadıkları araştırılıyor. (bbc)

Uyarı

Görmek için lütfen buradan üye olunuz.

Fixxxer demiş ki: - din ve insan bölümüne açsaydınız keşke

dostum bilim bunu araştırmış olduğu için bilim konusuna açtım

Valla ilginç bilgiler, teşekkürler.

Bir öneride bulunama izin verin, Jean Christophe Grange'ın Şeytan Yemini isimli kitabı da ağırlıklı olarak bu konuyu işler..

ilginçmiş gerçekten,bi de haptüm hayatım gözlerimin önünden geçti derler ya ölümle karşılaşıldığında o nasıl bişey ki acaba?