Hani hep derler ya, "Aşkın gözü kördür" diye... Ama hiç kimse nedenini bilmez... İşte bunun
hikayesi;
Uzun zaman önce, dünya yaratılmadan, insanlar dünyaya ayak basmadan önce, iyi huylar ve kötü huylar
ne yapacaklarını bilmez halde dolanıyorlarmış. Bir gün, toplanmışlar ve her zaman ki gibi
oturuyorlarken Saflık ortaya bir fikir atmış:

"Neden saklambaç oynamıyoruz?" Hepsi bu fikri beğenmiş ve hemen Çılgınlık bağırmış: "Ben ebe olmak
istiyorum." Başka kimse Çılgınlığı arayacak kadar çıldırmadığı için Çılgınlık bir ağaca yaslanmış ve
saymaya başlamış: 1, 2, 3... çılgınlık saydıkça iyi huylar kötü huylar saklanacak yer aramışlar.
Şefkat, ayın boynuzuna asılmış; İhanet çöp yığınının içine girmiş; Sevgi bulutların arasına
kıvrılmış; Yalan bir taşın altına saklanacağını söylemiş ama yalanmış, çünkü gölün dibine saklanmış;
Tutku, dünyanın merkezine girmiş, Para Hırsı bir çuvalın içine girerken çuvalı yırtmış... Ve
Çılgınlık saymaya devam etmiş: "79, 80, 81..." Aşk'ın dışında bütün iyi huylar zaten o ana kadar
saklanmış. Aşk, kararsız olduğu gibi, nereye saklanacağını da bilmiyormuş. Bu bizi şaşırtmamalı,
çünkü hepimiz Aşk'ı saklamanın ne kadar zor olduğunu biliriz. Çılgınlık 95, 96, 97...'ye gelmiş ve
100'e vardığı anda Aşk sıçrayıp güllerin arasına girmiş ve saklanmış. Çılgınlık bağırmış: "Sağım,
solum sobe..!" Ve arkasını döndüğünde ilk önce Tembelliği görmüş; o ayaktaymış. Çünkü saklanacak
enerjisi yokmuş. Sonra Şefkat'i ayın boynuzunda görmüş ve İhanet'i çöplerin arasında... Sevgi'yi
bulutların arasında; Yalan'ı gölün dibinde ve Tutku'yu dünyanın merkezinde... Hepsini birer birer
bulmuş. Sadece biri hariç. Ve Çılgınlık umutsuzluğa kapılmış, en son saklanan kişiyi bulamamış.
Derken Haset, bulunamadığı için haset duyarak Çılgınlığın kulağına fısıldamış:

"Aşk'ı bulamıyorsun, o güllerin arasında saklanıyor." Çılgınlık çatal bir sopa almış ve güllerin
arasına çılgınca saplamış, saplamış, saplamış... Taa ki, yürek burkan bir haykırma onu durdurana
kadar. Haykırıştan sonra, Aşk elleriyle yüzünü kapayarak ortaya çıkmış ve parmaklarının arasından
iki sicim gibi kan akıyormuş. Çılgınlık, Aşk'ı bulmak için heyecandan Aşk'ın gözlerini çatal sopa
ile kör etmiş. "Ne yaptım ben? Ne yaptım ben?" diye bağırmış Çılgınlık. "Seni kör ettim, nasıl
onarabilirim?" Ve Aşk cevap vermiş: ''Gözlerimi geri veremezsin ama benim için bir şey yapmak
istersen benim kılavuzum olabilirsin...''

İşte o günden beri AŞK'ın gözü kördür ve her zaman ÇILGINLIK yanındadır...


ALINTIDIR

hmm ilginç..

bende hep aşık olunca insan aşık olduğu kişinin kötü huylarını görmez o yüzden aşkın gözü kördür derler sanıyordum güzelmiş

Çünkü aşk mecazi bişeydir ve muhtemelen gözü olmadığı gibi ağzıda yoktur.Yani aşkın ağzı dilsizdir ve aşkın kulağı sağırdır.

aşk bir sırdır ne de aşık olunan anlar o sırdan nede aşık ondandırki aşık sadece aşkını görmek ister ama o kafada taşınan iki gözle görmez o yüzden ki akıl perde altında kalır sadece kalp konuşur kalp görür onun için aşkın gözü kördür maalesef bu zamanda aşık yok dünyada

.

aşkın gözu korde gil bakmayı bılmıyolar

masalsı evet de mantık hataları var bu yazıda. neyse onu geçeyim. gerçekten güzel olmuş.daha kim bilir bu konuyu kaç farklı bakış açısyla yazabilirler.
aşkın tarifi çok ama gerçek bir tanımı yok. o yüzden ya onunla bu kadar uğraşıyoruz , kurcalıyoruz , çözmeye çalışıyoruz...