Galiba..
Bu defa vazgeçmeliyim
Yaşanmış her şeyi sineye çekip
Yaşanmamış kabul edip
Vazgeçmeliyim yüreğimden…
Oysa ki…
Herkes alacaklarını not ederken
Ben sana vereceklerimin hesabındaydım..
Hazırda bekleyen sana adanmış bir ömür vardı.
Uğruna akacak olan mısralarım vardı heybemde
Bil ki her biri sana ait kalacak gönlümde..
Yazılmamış her mısram yaş olup donacak gözlerimde..
Ben dünüme dönüp her baktığımda
Bugünüme katamadıklarıma ağlayacağım..
. . . Sen benim kahramanımsın
Sen benim yürek yaramsınyarımsın..
“yar” diyemediğim adı saklımsın..
İlk defa
Belki de son defa itiraf ediyorum
“ Seni çok seviyorum “
Ve sanma ki senden geçiyorum
Sadece ve sadece
Senli hayallerimden vazgeçiyorum
Yani..
Yanisi yok aslında
Kendi ellerimle kendimi öldürüyorum..
“ Yaşarken ölmek” dedikleri şey bu mu ?
Ölüm denen şey sensizlikten bana kalan
Bu zehir tadında dolmayacak olan boşluk mu ?
Sussun artık dilim..!
Sussun artık şiirlerim..!
Kırılsın artık sensizliğin sindiği mısralara dokunan kalemim..!