Karanlığa karişti masumiyetin !! R (2 si alıntıdır arkadaşlar)
Sık olmazdı gelişlerin; ama ne zaman çıkıp gelsen bir çırpıda anlatmak isterdin her şeyi ve sözcükler bunun için savaşırdı dudaklarından dökülürken
Her dem masum kalabilmeyi başarıyordun bir yolunu bularak Her zaman masumdu utangaç bakışların sarılmaların hep o ilk günkü gibi olurdu
‘’Selaaammm’’larında da aynı masumiyetin ta kendisi olurdu ve ardından da yüreğinden kopup gelen yine o masumiyeti taşıyan gülüşün
Bu dünyaya ait olmadığını düşünürdüm çoğu kez insanların sana yapacaklarını düşündükçe korkardım
Anlayamazdın kötülüğün sırrına eremezdin Böyle olduğun için sık sık incinir; ama yine de saklayamazdın içindeki çocuksu güzellikleri
Yenilirdin acı çekerdin; ama sevginin masumiyetine sığınmaktan alamadın kendini
Küçücük mekanlarda çiçeklerinle ve şiirlerinle yaşardın Ama küçük mekanlarında bile kendine bir büyük dünya kurmayı başarırdın yine de
Omuzlarında hayal kırıklıklarının ağır yükünü taşırken bile bırakıldığı yerden başlatmak için hayatı
Herkesi anlamaya çalışırken unuturdun kendini anlatmayı belki de bunun için insanlar hiç olmadığın yerlerde arayıp durdu seni
Asla gerçekleşemeyeceğini bildiğin; ama hep sadık kaldığın hayallerin vardı senin Ne zaman birini anlatmaya kalksan gülümserdim ve sen o yumuşacık ses tonunla aynı şeyi söylerdin:
‘’Hayat böyle daha güzel sen de denesene’’
Sen de bir gezgindin aslında benim gibi limandan limana sürüklenen iki gezgindik biz
Hayattan payımıza düşen buydu ve çok geçmeden bir kez daha kanıtlandı ki kısacık mola yerlerinden başka bir şey değildi limanlar
Gece yarısına bir saat vardı dışarıda martılar çığlıkları ile karanlığa meydan okuyordu ve ay bir kez daha koca apartmanların ardına saklanmayı tercih etmişti
Son kez gidiyordun artık kırık hayatıma bıraktığın öykülerin yerine yenilerini koymak üzere
Ve sabahı karşılamaktan başka çarem yoktu masumiyetini sonsuza kadar kaybettiğimi anladığım o gece uykusuzluğumu yoldaş yaparak güneşi bekleyecektim.. !
|