Seni düşünmeden vakit geçiremiyorum....
Öyle doluyum ki şu an, ama söyleyemiyorum.....
Bilmeni istediğim tek şey, söylememi beklediğindir.......
Ben sensiz duyamıyor, göremiyor, hareket edemiyorum....


Oysa, seni öyle seviyordum ki...
Sevgimle öldürüyor, sevgimle işkence ediyordum...
İşin aslı, ben sevmeyi, sevilmeyi bilmiyor...
Herşeyi birbirine karıştırıp, ukalaca uyguluyordum...
Aldığım kararlarla, ikimizi karanlığa mahkum ediyor...
Bir kalbi, ikiye defalarca parçalıyordum..,


Seni öyle seviyordum ki...
İçimden, herşeyi önüne sermek geçiyor...
Ve ümitlerim, her defasında böyle sönüyordu...
Güçsüzlüğüm, çaresizliğim beynimi bulandırıyor...,
Yaşadığım 0nca yılsa, sadece kaybeden olduğumu haykırıyordu...


Senden ayrılmak için, her ukalalığımda...
Aslında bırakmaman için dualar ediyordum....
Gitmemen, beni bırakmaman içinse uğraştığımda...
İntikam almana, hıncını benden almana fırsat veriyordum....


Öylesine çok şey yaşamıştım ki...
Beni sevecek birine, verecek hiçbirşeyim kalmamış...
Ona sahip olabilecek, yüreğim de yıkılmıştı....
Tüm o kurtulma çabalarımda, çığlıklarım duyulmamış...
Gördüğümü sandığım güneşse, çoktan batmıştı...


Işığı, hayatın güzelliklerini bilmeyen...
Yaşamın kötü anlarına denk gelen biriydim...
Sen, bir anda herşeyi düğiştirebileceğini söyleyen...
Bense, inanmaya çalışan, hiç olamadığım hayalperesttim…


Bil ki, seni üzdüğüm her anımda, defalarca ölüyor...
Düşen, her damla gözyaşında, boğuluyordum....
Ben seni, her güzel anımızda öldürüyor...
Sen beni yaşatmaya çalışıyordun......


Ateşte ki canlı ben, kurtarmaya yeltenen sen...
Cayır cayır yanarken ben, nefesinle serinletendin...
Bedenim erirken, ağlayan, üzülen....
Sıcaklık dayanılmaz olduğunda, gidendin....
Kor olduğumda, bir anda söndüren sen...
Sönemediğimde, ızdırabı son haddinde yaşayan bendim...

Suskundum, suskunluğum çaresizliğimden...
Suskunluğum, huzurunda ki mahcubiyetimdendi...
Suskunluğum, aldığım binlerce yaranın tesirinden...
Suskunluğum, aslında hayal ve düşünceden ibaretliğimden...
Suskunlğum, içimdeki seni ve beni görememen…..
Suskunluğum, sensizlik korkusuyla dolu bu deniz deryada...
Bu kabus dolu rüyalarda, karabasanlarda.....
Bu ızdıraplı ve düşüşteki hayatta...
Bir sana tutunmaya çalıştığımı farkedememen...
Tutundukça, seni de kendimle batırmaya tahammül edemememdi...
Senin için, senden vazgeçtiğimi idrak edemeyecek kadar beni istemendi...