Kararır güneş her gün karşı kül tepelerde
Karanlık her tarafa inerken perde perde
Gözlerim hüzün yine, dönmeyen yolcum nerde?
Umutsuzca beklemek ölümden zor oluyor
Gönül elemden harap, gözlerim yaş doluyor.
Tozlu yollarda hâlâ hiçbir kimse görünmez
Kalbim sonsuz ufka dek gider geriye dönmez
Hasretimin alevi gözyaşlarımla sönmez
Dermansız aşk derdini çekiyorum olmuyor
Gözlerimden acı yaş döküyorum, olmuyor.
Her gece penceremden bakarım gökyüzüne
Uyku tutmaz gözlerim demirliyken yüzüne
İnandığıma pişman oldum masal sözüne
Sonsuz yollar yürüsem, dursam yine bitmiyor
Hayâli gözlerimden bir ân bile gitmiyor.