Uyarı

Görmek için lütfen buradan üye olunuz.

Bu sana yazacağım son mektubum olacak …
Nasıl ve nereden başlayacağım bilmiyorum! Ama ,Bir yerden başlamalıyım…
Senin gidişinden sonra, yani o kara günden sonra nasıl yaşadığımın farkında bile olamadım.

Zaman hızını alamadan geçiyordu,ve yaşam bana inat devam ediyordu ,ama ben de zaman, kavramını yitirmişti.Eğer ölmek yaşamaksa evet yaşıyordum,gülmek sadece dudakların yukarı kıvrılmasıysa evet gülüyordum,görmek sadece gözlerin açık olmasıysa evet görüyordum nereye baktığımı bilmeden…

Sen hala canlıyken yüreğimde ben buradan uzakta yanındayken yüreğimde dönemiyordum yanından, sana her geldiğimde dönüş yolumu bulamıyordum.

Anlayacağın herkese ölü bedenimle yaşadığıma inandırmaya çalışan bir cesetten farksızdım.Bu durumum ne kadar sürdü hatırlamıyorum bile artık, bir gün penceremden bakarken, yine görmeden !bir şey oldu gözlerimi harekete geçiren bir kıpırtı,küçücük bir kuştu, yalpalıyordu ve oda tıpkı benim gibi acı çekiyordu sanırım, bir ayağı kırıktı camı açtım farkında olmadan ,önce ürktü benden sonra kendini bıraktı, avcuma aldım sıcacıktı bedeni ve titriyordu incecik kemikleri değiyordu parmaklarıma, sonra ayağına baktım kırılmamıştı sadece yaralanmıştı hemen temizleyip sardım beklemeden sonra da besledim, ve kendine gelince penceren saldım uçtu gitti .

O küçücük bedeninle yaşama dört elle sarılmıştı her zorluğa rağmen, ben ise kendimi
Dipdiri mezara sokmuştum hem de senin için! sen buna değermiydin bunu hiç düşünmemiştim bile ..Oysa sen ne kadar mutluydun kimbilir benim senin için neler yaşadığımın farkında umrunda bile olmadan…

Ben sevmiştim hem de çok! Evet sadece ben sevmiştim. Bunu anlamam için neden bu kadar zaman geçmişti ,sen beni sevmemiştin ki! O halde yüreğimden de çıkmalıydın çıkarmalıydım. Sen zehirdin! her gün kanıma biraz daha karışan zehir! kurtulmalıydım senden,kurtulacaktım da. itiraf etmeliyim ki çok etkili bir zehirdin ,vücudumdan atmam kolay olmadı hiç,ama attım
SONUNDA...
Bu sabah güneş yeniden doğmuştu, sen olmadan da doğuyordu güneş işte! Eskisi gibi sıcak değildi ısıtmıyordu ama GÜNEŞTİ işte yeniden doğmuştu…
Bu SON mektubumdu sana aynı zamanda YÜREĞİMİN ÖZGÜRLÜĞE AÇILAN KANATLARIYLA Yeniden DOĞUŞUM….sensiz...