Seni ele seviremki
Diyirsenki, niye?
Ne bilem işte ele!
Seni görende bir hoş olir, olir, olir, olirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir.
Sayiram sayiram bir esgik.
Bi daha sayiram
Bi de bahiram ki, tamam.
Ama üzilirem;
Çünki sen gelmirsen.
Diyacahsan niye?
Bennam, işte ele!
Yassi olir;
Sekide eymek yiyeceğam.
Civil lavaşi dürüm edir, tam kitliram,
Sen ahlima gelirsen, yiyemirem.
Sen ahlima gelirsen, boğazımda düğümlenir.
Gene diyirsen ki, niye?
İşde ele...
Anam örtileri sarir...
Gendi gendimi yiyirem.
O da gidir, külli biçare galiram.
Gözlerim süzülir, uyiyacağam, uyiyamiram.
Gafam garişir, yüregim sıhışir, yatamiram.
Gene diyersen niye?
işde ele.
Guşluğa doğri daliram,
Hayal, hülya görirem, sanki yanımdasan
Sevinir, seviinir bir hoş oliram.
Bir de ayıliram ki, yasdığa sarılmışam
Diyacaksan ki niye?
Amaan, işde ele!
Sabah olir, horozlar otir, gün doğir...
Gahiram tavuhlara, culuhlara yem verirem...
Culuhlari dutir dutir opirem;
Onlari bile sene benzedirem.
Saggın deme niye?
Ne bilim, işde ele!
Gün gibi gelir, ay gibi gidirsen.
Beni yiye yiye bitirirsen.
Hep ömrümden götirirsen.
Seni sevdigimi de çoh ey bilirsen.
Diyirsen ki niye?
Bilirsen, işde ele.
Babam beni gapiya goymir diyirsen.
Ey helt yiyirsen.
Gomşulara, emin, bibin, ezen gile gidirsen...
Madem ele çıh cama, tırhıca gel!
Yüzün görim, bu da bene yeter.
Saggın deme niye!
işde ele.