Mersin / Mut



Akdeniz Bölgesi’nde, Mersin iline bağlı bir ilçe olan Mut, doğu ve güneydoğusunda Silifke, güneyinde Gülnar, batı ve kuzeyinde de karaman ili ile çevrilidir Mersin’in iç kesiminde yer alan Mut ilin Akdeniz’e kıyısı olmayan tek ilçesidir İlçenin kuzey ve doğu kesimini orta Torosların uzantıları engebelendirmektedir Bunların başında Avlama dağı (1898 m), Büyük Eğre dağı (2055 m) ve Pusat dağı (1667 m) gelmektedir Bu dağlık alanın ortasında Göksu Vadisi bulunmaktadır Yöreyi dağlık alanlardan kaynayan Hadım Göksuyu ve Ermenek Göksuyu sulamakta olup, bu akarsular Suçatı Köyü yakınlarında birleşerek Göksu’yu oluşturur İlçe topraklarının bir bölümü Taşeli Platosunun kuzeydoğu uzantıları üzerindedir Yüzölçümü 2554 km2 olup, toplam nüfusu 73373’tür

İlçede Akdeniz İklimi hüküm sürmekte olup, kışlar yağışlı ve ılıman, yazlar da sıcak geçer

İlçenin ekonomisi tarım, hayvancılık, dokumacılık ve küçük sanayie dayalıdır Yetiştirilen başlıca tarımsal ürünler, buğday, arpa, yerfıstığı, yem bitkileri, nohut, çiğit, üzüm, pamuk, kayısı, zeytin ve limondur İlçenin dağlık kesimlerinde göçebe Yörükler koyun ve kıl keçisi yetiştirir İlçede sığır ırkının ıslahı için tohumlama istasyonu kurulmuştur Karaekşi yöresinde alabalık üretme istasyonu kurulmuştur Çeşitli süt ürünleri ve tulum peyniri üretilmektedir Evlerdeki el tezgahlarında dokumacılık yapılır ve halıcılık yaygındır Küçük sanayii olarak un değirmenleri, yerfıstığı işleme tesisleri, hızar, marangoz, briket ve dokuma atölyeleri vardır İlçe topraklarında kireç taşı yatakları bulunmaktadır


Mut’un Eskiçağ tarihi ile ilgili yeterli bilgi bulunmamaktadır Roma döneminde ismi Cladiopolis olup, Roma döneminde önemli bir merkez konumuna gelmiştir Bizans döneminde Piskoposluk merkezi olan kent, Akdeniz’i Anadolu’nun iç kesimlerine bağlayan yol üzerinde yer almasından ötürü de tarih boyunca önem taşımıştır Bizans döneminde burada yaşayanlar ekonomik sıkıntıdan, çevredeki kentlere baskınlar düzenlemiştir Bu isyanları bastırmak üzere Bizans İmparatoru IAnastius (491-518) buraya gelerek Mut Kalesi’ne yerleşmiş, isyancıların köylerini yakmış, bir çoğunu öldürmüş, geriye kalanları da Trakya’ya sürmüştür Bu yüzden Mut 300 yıla yakın bir süre terk edilmiştir


Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Orta Asya’nın Balkaş Gölü kıyılarında yaşayan Türkmen boylarından bazıları buraya yerleştirilmiştir Selçuklu Devleti’nin yıkılmasından sonra Karamanoğulları yöreye hakim olmuş, 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet’in komutanlarından Gedik Ahmet Paşa Silifke ile birlikte Mut’u da Osmanlı topraklarına katmıştır

XIXyüzyılın sonlarında Adana Vilayeti’nin İçel sancağına bağlı bir kaza konumuna getirilen Mut, 1924’te sancakların il yapılması ile İçel’e bağlanmıştır 1933’te İçel’in Mersin ile birleştirilmesiyle oluşturulan ilin kazası konumuna getirilmiştir

İlçede günümüze gelebilen tarihi eserler arasında;

Mut Kalesi
Mavga Kalesi
Alahan Manastırı
Dağpazarı Kilisesi
INolu Bazilika
Sur Dışındaki Bazilika
Hocantı Köprüsü
Taş Köprü
Karşıyaka Köprüsü
Lal Ağa Camisi
Sivri Türbeler bulunmaktadır