Zindan iki hece Mehmetim lafta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de geri adam boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed' im!
Kavuşmak mı? ... Belki... Daha ölmedim!

Bir idamlık Ali vardı, asıldı
Kaydını düştüler, mühür basıldı.
Geçti gitti, bir kaç günlük fasıldı.
Ondan kalan boynu bükük ve sefil;
bahçeye diktiği üç beş karanfil...

Mehmed'im sevinin başlar yüksekte!
Ölsek te sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!

Saat beş dedi mi, Bir yırtıcı zil;
Sayım var, Maltada hizaya dizil!
Tek yekün içinde yazıl ve çizil!
İnsanlar zindanda birer kemiyet
Urbalarla kemik, mintanlarla et.

Çaycı, getir ilaç kokulu çaydan!
Dakika düşelim senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin!

Miting meydanında bir ihtiyar adam
Hüzünlüydü ama, ağlamıyordu.

Ve bir ihtiyar miting meydanında
Gözleri acıdan dehşetle yanmakta
Kaç zamandır dokunamamıştı saçlarına
Kaç zamandır görmemişti yüzünü
Buluştular,
Rüzgarın savrulduğu bir meydanda
Siren sesleri arasında
Yiğidim yerde yatıyordu upuzun
İhtiyar ayakta duruyordu dimdik
Ama ikisi de ölmüştü

Miting meydanında bir ihtiyar adam
Hüzünlüydü ama, ağlamıyordu.

Aydınlık bir sabah gök müjde verdi
Cengiz Han
Bozkırda bildiğiniz bir can yeşerdi
Cengiz Han
Büyüdü, erişti yüce dağlara
Onan nehrinin kutlu suyuyla
Kükredi, çağladı altın çağlara

Ceng, ceng, Cengiz Han
Han oldun, şan oldun
Efsane bir kahraman
Sen sen Cengiz Han
Asya’ya sığmayan
İnsanlıktan usanmayan
Korkuya gülerdin ha ha ha ha
Düşmanı yenerdin ho ho ho ho
Güneşten sıcak bakışınla

Ve mızraktan tutardı çelik bileği
Cengiz Han
Şahin olup uçardı sanki yüreği
Cengiz Han
Soyundan aldığın asil kanıyla
Obalar büyüdü müthiş hakkıyla
Tarihe yazıldı altın sayfayla

Ceng, ceng, Cengiz Han
Yad oldun, şad oldun
Rahat uyu kahramanım
Sen sen Cengiz Han
Gece gündüz at koşturan
Zalimlerden korkmayan
Korkuya gülerdin ha ha ha ha
Düşmanı yenerdin ho ho ho ho
Güneşten sıcak bakışınla

Ben Antepliyim, Şahin’im ağam.
Mavzer omuzuma yük.
Ben yumruklarımla dövüşeceğim.
Yumruklarım memleket kadar büyük.

Hey, hey!
Yine de hey hey!
Kaytan bıyıklarım, delişmen çağım
Düşman kurşunlarına inat köprü başında
Memleket türküleri çağıracağım.

Bu dağlarda biz yaşarız,
Bu dağlar bizim dağımız.
Namusumuz temiz, bayrağımız hür
Analarımız, karımız, kızımız, kısrağımız
Burda erkekçe döğüşür.

Bir bayrak dalgalanır Antep kalesi üstünde
Alı kanımdaki al, akı alnımdaki ak
Bayraklar içinde en güzel bayrak
Düşüncem senden yanadır

Hep senden yanadır çektiğim kahır
Bu senın ülkende, senin gölgende
Düşmesin kara kalpaklar,
Kirlenmesin duvaklar
Korkum yok ölümden kâfirden yana
Alacaksa alsın beni şafaklar.

Hey, hey!
Yine de ey hey!
Al bayraklar altında kara bir kartal gibi
Yaşamak ne güzel şey.

Bir sır var bu mavzerde, attığım gitmez boşa
Çıkmış bir eski savaştan
Türk’ün bir karış toprak parçası için
Destanlar yazacağız yeni baştan.

Yıktım toprağın üstüne bir sarı kurşunla birini
Çıktı karşıma biri,
Çıktıkça çektim tetiği bismillâhlarla beraber
Vurdum alnından kâfiri.

Bu kaçıncı kurşundur, bu kaçıncı bismillâh
Bu kaçıncı ölüdür?
Bir türkü söylenir siperlerde her sabah
Vurun Antepliler namus günüdür!

Ben Antepliyim, Şahin’im ağam
Mavzer omuzuma yük
Ben yumruklarımla dövüşeceğim
Yumruklarım memleket kadar büyük

Su bekliyor pınarlar
Çınarlar tarih saklı
Çiçekleri yoldular
Toprağın gözü yaşlı

Bak şu yağan yağmura
Dedem Korkut ağlıyor
Batı’dan esen rüzgâr
Töremi baltalıyor

(Nakarat)
Beyaz gömlek üstünde
Çiçekten düğmeleri
Beyaz karlar içinde
Açar kar çiçekleri
Soğuk karlar üstünde
Asena’nın izleri
Soğuk karlar içinde
Açar kar çiçekleri…

Dökülürken üstüme
Annemin gözyaşları
Zindan karanlığını
Ateş böceği sardı

Elde çiçek tozları
Kalbime sıcak bakın
Toplanın etrafına
Kalender obamızın

(Nakarat tekrar)

Mum yansa sana erir
Belki dört yana verir
Kirpiklerin depreşse
Göz görse canan erir

Gökçe can
Sensin ferman Gökçe Can
Sensin Lokman Gökçe Can
Derdim senin hayalin
Sensin derman Gökçe Can

Alperen’in merdi de
Bilirmisin derdi de
Gökçe dağlardan engin
Galip gönlüm merdi de

Gökçe can
İşte böyle Gökçe Can
Gönül eyle Gökçe Can
Sefai’yem diyene
Gel sen söyle Gökçe Can

Karahisar kalesi yıkılır gelir
Kakülü boynuna dökülür gelir
Yayladan gel nazlı gelin yayladan
Kesme ümidini kadir Mevla’dan
Ver elini karlı dağlar aşalım
Bayramlaşalım

Ben bir koyun olayım, sen de bir kuzu
Meleye meleye getirek yazı
Yayladan gel nazlı gelin yayladan
Kesme ümidini kadir Mevla’dan
Ver elini karlı dağlar aşalım
Bayramlaşalım

Yıkmışım başım önüme
Kurşun değmiş sağ börüme
Arpaçayı deli akar
Akbabalar döner gökte

Arpaçayı, Arpaçayı
Bırakmayın eşkiyayı
Köylerimizi bastılar
Kalanlar paylaşır yası

Kimi öksüz, kimi yetim
Baskın olmuş haber verin
Ana, çocuk hep vurulmuş
Mehmetçikler ele gelin

Arpaçayı, Arpaçayı
Bırakmayın eşkiyayı
Köylerimizi bastılar
Kalanlar paylaşır yası