Ulan Gönül
Dağ başında dolanırsın,
Berrak suda bulanırsın
Zengin iken dilenirsin
Ulan gönül hay ben senin
Hay ben senin, hay ben senin
Kölenmiyem vay ben senin
Canım dedim, küfür ettin
Cicim dedim, kahır ettin
Genç ömrümü zehir ettin
Ulan gönül hay ben senin
Hay ben senin, hay ben senin
Kölenmiyem vay ben senin
Çarmıhlara gerdin beni
Yerden yere vurdun beni
Dar günümde kırdın beni
Ulan gönül hay ben senin
Hay ben senin, hay ben senin
Kölenmiyem vay ben senin
İlmek, ilmek işlenirsin
Her köşede fişlenirsin
Bir gün sen de yaşlanırsın
Ulan gönül hay ben senin
Hay ben senin, hay ben senin
Kölenmiyem vay ben senin
|