Hasretim bir türkü oldu dilimde
Oturdum söyledim mum ışığında
O, senli günlerim geldi aklıma
Oturdum, ağladım mum ışığında
Mum ışığında, mum ışığında

Sevdanın, gözlerin geçti karşıma
Dedi ki; sus, ne olur, ne olur ağlama
Onları görünce döndüm çılgına
Çıldırdım, ağladım mum ışığında
Mum ışığında, mum ışığında

Mum değildi sanki, eriyen bendim
Yüreğini hasret bürüyen bendim
Boşlukta hep sana yürüyen bendim
Yürüdüm, ağladım mum ışığında
Mum ışığında, mum ışığında