Kurudu gözde pınarlar
Canım içre canım gitti
Devrildi iri çınarlar
Nice gül fidanım gitti

Bölünmesin diye millet
Baki kalsın diye devlet
Dağlar gibi kemikle et
Seller gibi kanım gitti

Paramparça idi ruhum
Ellerinde bir gûruhun
Tufanı bu mudur Nûh’un
Diye arşa ünüm gitti

Hey yakınlar uzaklar
Bekler pusular tuzaklar
Tayfuna dönsün Sazak’lar
Göz ışığım Gün’üm gitti

Yetim kaldı körpe çağam
Feryadımı nice boğam
Gün doğmak üzere ağam
Gün batarken inim gitti

Bu bir nesildir sürekli
Gözüpek çatal yürekli
Zor günlerimde gerekli
Tuğ gibi beş binim gitti

Sakarya eski yiğitler
Bağrı kan süslü yiğitler
Sübhan gözlü yiğitler
Gittiyse benim gitti