Tuhafiyeci dükkanından geçimini sağlayabiliyor, bir köşede üç beş kuruş da biriktirebiliyordu. Günün birinde sağındaki dükkan boşaldı, derken orası da tuhafiyeci oldu. Sonra solunda bir tuhafiyeci daha. Rekabet başladı, işler kötüye gitti. Ama sonunda bir çözüm yolu buldu:
Sağındaki komşusu, dükkanın üzerine "Gerçek ucuzluk burada" yazdırmıştı. Solundaki, "En büyük tuhafiye mağazası" yazılı bir bez asmıştı. Bizimki, ikisinin ortasına şu yazıyı koydurdu:
"Mağazaya burdan girilir."