Çok zamanlar önce Kara orman içinde
Yalnız başına tek Bir erkek fil yaşardı
Birgün dolaşırken nehrin kenarında
Kendisigibi yalnız kurbağaya rastladı
Kalpleri birleşti, gözleri birleşti sevgiyle
El ele verdiler, yan yana geldiler sevgiyle
Bütün kuşlar susdu akan ırmaklar durdu
İki kalp ile çarpdı tüm orman bir anda
Nehrin kenarında uzandıar yanayana
Rüzgar kıpırdarken dallarda yapraklarda
Hayaller kurdular, rüyaya daldılar
Her şevişen mutlu çift gibi, uyuya kaldılar
Birden sıçradı fil uykudan uyandı
Boş yere yanında kurbağayı arada
Kabus zannetiği korkuç rüya doğruydu
Sevgilisi cansız yanında yatıyordu.
Bir fil ancak kendi cinsinden bir fili severdi
Koskocaman aşkı vücüdü gibi çok ağır geldi