SEN GITTIN

Kalbımdekı acı sıddetını arttırmıstı ıyıden ıyıye…Sen gıttın gıdelı ınadına acıyor bana adeta ıskence yapıyordu.Biliyorum oda uzuluyordu senın gıtmene.Bu yuzden canını acıttıgında ‘ah’ bıle dıyemıyordum.Sen gıttın gıdelı odamdakı lamba yanmaz ,cıcekler acmaz ,gunes dogmaz olmsutu.Odam karanlıktı.İcımdekı karanlık odamı da kendıne hapsetmıstı.Sen gıttın gıdelı gunes eskısı gıbı dogmuyordu sabahları.H er dogusunda selam veren gunes aglamaklıydı yagmura ınat…Ve sen gıttın gıdelı BEN…yatagımda yatmıs her sabah oldugu gıbı benı operek uyandırmanı beklıyordum bos bır bekleyıs oldugunu bıle bıle kendımı avutuyorum.Bekledım gunlerce, haftalarca ,aylarca… Ama sen gelmedın. Kapı acılırdı bazen senın hayalını gorurdum esıkten…Yanıma gelmeye calısırdı hep ama yanıma gelmeden yokolurdu hep…İsyan ederdım ozaman sensızlıge…yalvarırdım allaha canımı alması ıcın..Ama hepsı bossss, koca bır bossss…Delırmek uzereydım adeta.Yoklugun cokmustu odama..Duvarlar arkadasım olmustu.Yalnızlık bır akbaba gıbı donuyordu uzerımde.Veee dakıkalar kalmıstı olumume…Yalnızlık dıs bılyordu adeta..Tek carem senın gerı donmendı oda ımkansız bır hayal olsa dahı…