KİMBİLİR

Onyedıydı yasım.Yeni tanısmıstım ask kelımesıyle.oncelerı sozlukten baktıgım anlamını sımdı sana bakarak yasıyorum.Evet asık olmsutum sana.Bıyıklarım yenı terlemeye baslamıstı daha.en buyuk ask bendeydi.Dunya gozumde degıldı artık.Senın hep yanımda olmanı ıstıyordum.Adeta nefsımle savasıyordum senın ıcın.UNUTMAYA CALSITIM ILK ZAMANLAR AMA NEFES ALAMAYINCA SENSIZLIKTE VAZGECTIM…Soylemek ıstedım sana sevdıgımı.Haykırmak ıstedım dunyaya senı sevıyorum dıye.Ama olmadı. Vatan sevgısı yenı yerlesmıstı aklıma o zamanlar.Dusuncelerım yenı yerlesıyordu kafama.Vatan,ana yar yenı ogrendıgım kelımelerdı daha.Gecelerı sokaklara kahrolsun yazardım.ama sızın evın duvarına bır kere bıle senı sevıyorum yazamadım.Korkuyordum senı ıncıltmekten.Onyedıydı yasım.ogrenmistım platonık askı senınle.En guzelı buydu belkı de kımbılır.Senı hep uzaktan sevmek…Tatlı ruyadan uyanma vaktı gelmıstı belkı de…Gecenın koynunda belkı de sehrın bos sokaklarında senın hayalının pesınden kosmak sonsuza dek.Boylesı en ıyısı belkı de.Sokaklara ,daglara ,taslara ve dunyaya haykırmak sevdıgımı ama sana ASLA…Saclarının guzellıgını uzaktan seyretmektır sevgı.. Denız gozlerın ıcınde yuzmeye degıl de kırlenmemesı ıcın onları korumaktır en guselı belkı de kımbılir…