Yüzümden düşen bin parçayı
Toplayıp attım kum saatine
Belki zamanla bir ihtimal
Eriyip akar gider diye
Gülümseyecek şey kalmadı
Dönüp bakınca maziye

Sen bazen ellerim dokunur diye
Haykırdın korkuyla kanatsız meleğe
Eriyip giderken
Ben zaten gözlerin donuk diye
Dokunmazdım buzlu cam yüzüne
Ürkeklik niye

Çok yürüdük yol almadık
Soluklanmak için durmadan
Kısırdöngüye adım attık
Bastığımız yere bakmadan
Beyaz bayrak çekilmedi cephanesiz kalmadan

Sen bazen ellerim dokunur diye
Haykırdın korkuyla kanatsız meleğe
Eriyip giderken
Ben zaten gözlerin donuk diye
Dokunmazdım buzlu cam yüzüne
Ürkeklik niye