Bir kentin tüm duyguları yüklenmişçesine omuzlarıma, ağırlığı sen kadar gerçek !
mevsimim yok benim, güneşi özlemişim. Sıcak zamanlarda, soğuk bir düş yaşadım seninle.
bekleyişim, beklerken gençliğimi geride bırakışım ona ihanet edişim.
bütün bunlar sadece küçük şeyler, büyük olan sensin büyük olan gerçek olman..
Ağlamıyorum artık akmıyor göz yaşlarım onlarda gitti seninle beraber, kalpte gitti ruhta, uykuda, mutlulukta ..
Sesini duymak için katlanışım sana, yüzünü görebilmek için inandığım herşeyi bırakıp
kendime ihanet edişim, bu sadece bi olay. kimsede umursamadı..
Yıllar geçmiş üzerinden, değişmişiz.
artık herşeyden uzaktasın hayallerinden, kendinden!
bıraktığım gibi mutlu olmayı hakediyormusun hala ?
hala sana göre ben mükemmel miyim ?
hala seni haketmiyormuyum ?
sen unutunca bittimi yani, geride hiç kimse kalmadı mı ?
ben unutulacak kadar mükemmel miyim yani ..

kadınım, zaman dolmak üzere bitiyor bana verdiğin kum saati
ve sen çok geç kalmak üzeresin!