“Bir gün, bir bilge,
Yol kenarında kendi türleriyle uçmayı reddeden iki ayrı cins kuşa rastlar,
Hayli merak eder bu iki farklı yaratığın nasıl olup da kendi aileleriyle,
ait oldukları yerlerde yasamak istemediklerini,
nasıl olup da bir yabancıyı kendi kardeşlerine yeğlediklerini
Biri karga, biri leylek
O kadar farklıdır ki kuşlar, ihtimal veremez birbirlerini sevdiklerine,
türdeşleriyle değil de birbirleriyle uçmayı yeğlediklerine
Öyle ya, karga dediğin kargalarla uçmalıdır, leylek dediğinse leyleklerle
Yaklaşır ve merakla inceler kuşları
Ta ki her ikisinin de topal olduğunu keşfedinceye kadar
O zaman anlar ki, birlikte kaçar, birlikte uçar,
beraber yaşamaları beklenenlerin yanında tutunamayanlar
O zaman anlar ki, sahip oldukları değil,
sahip olmadıklarıdır kimilerini birbirlerine yakin kılan
Topal kuşlar birbirlerinin 'arızalarını bilir ve
sömürmek ya da örtmek yerine kabullenirler öylesine
En sahici dostluklar ortak varlıklar üzerine değil,
ortak yoksunluklar üzerine kurulanlardır
Aynı şekilde zengin, aynı sekilde mesut olanların ortak paydaları
sabun köpüğü gibidir, uçar
Ortak acı, ortak hüzün, ortak pürüzdür esas yakınlaştıran, yaklaştıran
Mesnevi'den