Ne yağ, ne gaz ne kömür ne de uranyum değil, bunun yerine her yerde bol miktarda bulunan ve daha ucuza malolan tuzu kullanarak enerji üreten bir teknoloji düşünün. Bu teknoloji ile 1 kg. tuz, 1 kg. kömürün verdiğinden üç kat daha fazla ısı vermektedir. Gerçekten değişik miktarda tuz ihtiva eden güneş havuzları, yeterli miktarda enerji sağlayabilecek kapasitededir.

Değişik nisbette tuz ihtiva eden güneş havuzları tabiatta zaten vardır. Buna ait tesbitler 1902 yılında Macar ilim adamı Kalecsinky tarafından Romanya'daki Medve gölünde yapılmıştı. Göl sathının birkaç metre aşağısında sıcaklığın 84 ° C'ye ulaştığını ve bu sıcaklığın gölün çevresinde hiçbir yerde olmadığını bulmuştu. Bu yüksek sıcaklık, suyun değişik miktardaki tuzluluk derecesinden ileri gelmektedir. Gölün tabanına yakın kısımda tuz nisbeti devamlı olarak artarken üst kışıma gelen tatlı su bu miktarı azaltmaktadır. Derine İndikçe tuz miktarının artması güneş enerjisinin tutulup depo edilmesini sağlamaktadır. İlim adamları sun'i tuzlu göller oluşturarak güneş enerjisinin tutulabileceğini ileri sürmektedirler. Bu göllerde çözünen tuz, farklı yoğunluklarda su tabakaları oluşturur. Tuz miktarı arttıkça göl suyunun yoğunluğu da artar. Satıhtaki tuz konsantrasyonu düşük olup toplam ağırlığın % 5'inden azını teşkil eder. Derinlik arttıkca tuz konsantrasyonu tedrici olarak artar ve dipte % 20 oranına ulaşır. Dipteki tuzlu su ısınıp genişlediği halde yükselemez. Çünkü yukarıdaki suyun yoğunluğu daha azdır. Gölün derinliklerindeki tuzlu su saf suyun kaynama sıcaklığına veya daha yüksek dereceye kadar ısınabilir. Derin kısımlar, günlük ve mevsimlik sıcaklık değişmelerinin tesirinde kalmayarak ısısını muhafaza eder. Bu göllerin en büyük faydalarından biri, en az masrafla sıcak su depolamalarıdır. Enerji gündüz de gece de sabittir. Gün boyu hava bulutlu veya suyun üstünde buz tabakası olsa bile enerji yine de muhafaza edilmektedir. Bulunduğu mekâna, suyun tuzluluk derecesine ve sıcaklığına göre, tabii ve sun'i tuzlu göller satıha düsen güneş enerjisinin % 10?20'sini emer. Böylece göl sathının herbir metrekaresi yılda 1,5?2 giga?joulluk enerji verir. Çoğu evlerin çatısında görülen bir düz tabaka kollektör, güneş havuzlarından iki kat daha verimli olmasına rağmen, malî açıdan 10 misli daha fazlaya mâl olmaktadır. Avustralya, Meksika, Hindistan, Portekiz, İsrail, ABD, Kolombia, Brezilya ve Suudi Arabistan'da bu havuzlar inşa edilmiştir. Amerika'da bir takım küçük havuzlar basit gayeler için kullanılırken, İsrail'de Lut golü sahillerinde 7000 metrekarelik Ein Bökek milli elektrik şebekesi yazlan ortalama 35, kışları 15, en fazla ise 150 kilowattlık elektrik enerjisi istihsal etmektedir. Bu da geniş mesken ve iş yerlerinin enerjisini sağlamak için yeterlidir. Tunus, Seb'a, Mukain'de, Akdeniz'den elektrik üretilmektedir. Deniz sathından 10 metre derinliğe kadar olan kısımda 2000 kilowattlık elektrik enerjisi sağlanmaktadır. Güneş havuzları binaları ısıtacak, elektrik üretecek, suyu tuzdan ve diğer minerallerden ayıracak, soğutma sistemlerini çalıştıracak ve büyük kimyevî reaksiyonları gerçekleştirecek, gemileri çalıştıracak enerjiyi sağlayabilmektedir. Çeşitli enerjilerin tükenmesi endişesi bir çok araştırmacıyı meşgul ederken, yeni yeni ortaya çıkan enerji kaynakları, herşeyi insanlığın emrine veren ve en mükemmel şekilde yaratan bu nizamın Nâzım'ını göstermez mi?