Annemin sadece bir gözü vardı Öteki gözü çukurdu, yani yeri boştu

Ondan nefret ediyordum Çünkü bu durum beni arkadaşlarımın arasında utandırıyordu

Babam, ben daha küçükken bir kazada öldüğünden, ailemizi geçindirmek de anneme kalmıştı Bunun için okulda aşçılık yapıyordu

İlk okulda iken bir gün annem bana "merhaba" demeye gelmişti Sanki, yerin dibine geçmiştim Bunu bana nasıl yapabilirdi?

Onu görmezden geldim, ona nefretle bakarak oradan kaçtım



Ertesi gün sınıfta bir arkadaşım bana, "Senin annenin sadece bir gözü var Diğeri ne biçim!" Dedi Diğerleri de gülüşüyorlardı

O anda yerin dibine girmek ve de annemin ortadan kaybolmasını istedim

Bu yüzden, o gün onunla karşılaşınca dedim ki:

-"Beni gülünç duruma düşüreceğine, ölsen daha iyi!"

Annem karşılık vermedi Sadece, tek gözüyle bana biraz baktı ve uzaklaştı gitti

Dediklerim hakkında bir saniye bile düşünmemiştim, çünkü çok kızmıştım Onun duyguları beni hiç ilgilendirmiyordu Onu evde istemiyordum ama ev onun üzerineydi



Çok çalıştım, kendime yeter oldum, sonunda Singapur'a okumaya gittim

Bir süre sonra da evlendim Birikimime borç ekleyerek kendime bir ev aldım

Daha sonra çocuklarım oldu ve hayatımdan memnundum Annemi unutmuştum



Bir gün annem bizi ziyarete gelmişti Öyle ya, kaç yıldır beni görmemişti

Kapıya gelince, çocuklarım tek gözlü birini görünce birden korktular, sonrada güldüler

"Babaanneniz" diyemedim İçeri girince ilk fırsatta ona:

-"Evime gelip çocuklarımı nasıl korkutabilirsin? Buradan hemen git!" Dedim

Bu çıkışıma annem kısık bir sesle:

-"Kusura bakmayın, ben yanlış adrese geldim galiba!" Dedi ve çıktı-gitti


Aradan yine uzun bir zaman geçmişti

Bir gün "mezunlar toplantısı" için okulumdan bir mektup aldım

Karıma; "iş seyahatine gidiyorum" diye bahane uydurdum

Mezunlar toplantısından sonra, birden aklıma düştü'Sadece meraktan' eski evime gittim

Eski komşularımıza sorduğumda, "annemin öldüğünü" söylediler

Önce biraz sevinç duyar gibi oldum ama içimde bir burukluk ve sızı hissettim

Ben şaşkınca beklerken, "bana verilsin diye annemin bir mektup bıraktığını" söylediler

Açtım ve okumaya başladım:

-En sevgili oğlum Her zaman seni düşündüm

Singapur'a gelip çocuklarını korkuttuğum için üzüldüm

Mezunlar gününde geleceksin diye çok sevindim ve bekledim

Ama; "seni görmek için yataktan kalkabilir miyim" diye çok düşündüm

Seni büyütürken, 'tek gözümle' sürekli bir utanç kaynağı olduğum için de üzgünüm biliyormusun biricik oğlum ?

Sen küçücükken, babanla birlikte bir kaza geçirmiştin Baban öldü fakat sen, bir gözünü kaybetmiştin Bir anne olarak, senin tek bir gözle büyümene dayanamazdım

Bu yüzden, babandan kalan tarlayı satarak, ameliyat masraflarına yatırdım

İşte ,şimdi o yeri boş olan gözüm var ya , onu sana vermiştim Nakil çok başarılı geçmişti, hiç fark edilmiyordu "O gözle, biricik oğlum görüyor ya" diye çok mutlu oluyordum ana yüreği ya oğul, sana 'sen benim gözümle görüyorsun 'diyemedim

Başarılarından dolayı seninle o kadar gurur duyuyordum ki, bu bana yetiyordu

Her şeye rağmen, sen benim oğlumsun

Bütün sevgilerimle Annen