Küçük kızın saf yüreğini incittin.Yalanlarla dolu bir hayatın içine ittin.Tek gülüşüne kandırdın.Sessizce kanına girdin.gözü dönmüş yılana çevirdin.Oysa bilmedi hiçbir zaman intikam almayı…Ağzı söylese bile gözleri yalan söyleyemezdi.3 ay boyunca hasretiyle yandığı sevdiğini bir sözüyle silemezdi.Ama girmiştin kanına.Gece yatağa girince herkesin iç hesaplaşması başlar.Kız yatağına girer,ağlamaya başlar hıçkırıklar içinde…Gözyaşları içine akıttığın zehri yakar.Sen amacına ulaştın.Küçük kız pişmandı fakat her şey için çok geçti.Geriye dönemezdi.Harfi harfine yalanlarla dolu bir hayat başlamıştı.Bu küçük kız 2 hafta boyunca her yatağına girdiğinde bir kat daha pişman bir kat daha suskun .Ona söylediğin ilk söz yalan ‘seni seviyorum’ ikincisi de yalan ‘senden başka kimseyi sevmedim’… İnsan iki kişiyi aynı anda sevebilir mi???
Oynadığın bir oyun vardı içinde herkesin olduğu…Kız tek başınaydı elinden tutup kaldıran yoktu olamazdı da çünkü hepimiz bu dünyada yalnızız.
Kullandın onu sevgisini,kalbini,iyiliğini hani vardı bir sevdiği elinden tuttu doğruyu gösterdi…
Doğrunun içinde bir yalan küçük kızın dünyası yalan.Pembe duvarların arkası yalan görünce korktu tek başınaydı yalanlarla ve doğrularla ama hangisi yalan hangisi doğru bilemezdi ki bazı düşündü bazı yanıldı bazı çıkar yol bulamadı ama direndi.Kendi bilmezdi yalanı senden öğrendiği oyunları senin üzerinde oynadı tek hamleyle bir elinde doğrular bir elinde yalanlar.
Bak kaybettin oyun bitti.Kız artık gerçeği yalan gerçeği biliyordu.Seni de yalan sevgini de….
Tahammülü kalmadı artık hayata oynayacağı son bir oyun vardı.Bu oyun intikam oyunuydu sana karşı oynayacaktı oyunu attığı her adım hançer gibi saplanacak kendi kendini bitirecektin. Oyun oynandı ve bitti.

OYUN BİTTİ!!!! SEN VE YALAN HAYATIN.DEFOLUN!