Her yere yetişilir
Hiçbir şeye geç kalınmaz ama
Çocuğum beni bağışla
Ahmet Abi sen de bağışla
Boynu bükük duruyorsam eğer İçimden öyle geldiği için değil Ama hiç değil Ah güzel Ahmet abim benim İnsan yaşadığı yere benzer O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer Suyunda yüzen balığa Toprağını iten çiçeğe Dağlarının, tepelerinin dumanlı eğimine Konyanın beyaz Antebin kırmızı düzlüğüne benzer Göğüne benzer ki gözyaşları mavidir Denize benzer ki dalgalıdır bakışları Evlerine, sokaklarına, köşebaşlarına Öylesine benzer kiVe avlularına(Bir kuyu halkasıyla sıkıştırılmıştır kalbi)Ve sözlerine (Yani bir cep aynası alım-satımına belki)Ve bir gün birinin adres sormasına benzer Sorarken sorarken üzünçlü bir görüntüsüne Camcının cam kesmesine, dülgerin rende tutmasına Öyle bir cıgara yakımına, birinin gazoz açmasına Minibüslerine, gecekondularına Hasretine, yalanına benzerAnısı işsizliktir Acısı bilincidir Bıçağı gözyaşlarıdır kurumakta olan Gülemiyorsun ya, gülmek Bir halk gülüyorsa gülmektir Ne kadar benziyoruz Türkiye'ye Ahmet Abi.Bir güzel kadeh tutuşun vardı eskiden Dirseğin iskemleye dayalı-- Bir vakitler gökyüzüne dayalı, derdim ben eskidenberi Ve bir kaşın yukarı kalkık Sevmen acele Dostluğun çabuk Bakıyorum da simdi O kadeh bir küfür gibi duruyor elinde.Ve zaman dediğimiz nedir ki Ahmet Abi Biz eskiden seninle İstasyonları dolaşırdık bir bir O zamanlar Malatya kokardı istasyonlar Nazilli kokardı Ve yağmurdan ıslandıkça Edirne postası Kıl gibi ince İstanbul yağmurunun altında Esmer bir kadın sevmiş gibi olurdun sen Kadının ütülü patiskalardan bir teni Upuzun boynu Kirpikleri Ve sana Ahmet Abi uzaktan uzaktan domates peynir keserdi sanki Sofranı kurardıElini bir suya koyar gibi kalbinden akana koyardı Cezaevlerine düşsen cıgaranı getirirdi Çocuklar doğururduVe o çocukların dünyayı düzeltecek ellerini işlerdi bir dantel gibiO çocuklar büyüyecek O çocuklar büyüyecek O çocuklar...Bilmezlikten gelme Ahmet Abi Umudu dürt Umutsuzluğu yatıştırDiyeceğim şu kiYok olan bir şeylere benzerdi o zaman trenlerOysa o kadar kullanışlı ki şimdi Hayalsiz yaşıyoruz nerdeyseÇocuklar, kadınlar, erkekler Trenler tıklım tıklım Trenler cepheye giden trenler gibi İşçilerAlmanya yolcusu işçilerKadınlarKimi yolcu, kimi gurbet bekçisiEllerinde bavullar, filelerKolonyalar, su şişeleri, paketlerOnlar ki, hepsiBir tutsak ağaç gibi yanlış yerlere büyüyenler Ah güzel Ahmet Abim benimGördün mü bakDağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar Ve dağılmış pazar yerlerine memleket Gelmiyor içimden hüzünlenmek bile Gelse deÖyle sürekli değilBir caz müziği gibi gelip geçiyor hüzün O kadar çabuk O kadar kısaİşte o kadar.Ahmet Abi, güzelim, bir mendil niye kanarDiş değil, tırnak değil, bir mendil niye kanar Mendilimde kan sesleri.

Edip Cansever