SEVGİSİZ OLMAZ....

Mutlaka seversin....
Öyle ya da böyle birini mutlaka seversin....
Insan olmanin, var olmanin, yasadigini hissetmenin, bir sey oldugunun
farkina varmanin en üst düzeydeki fiilidir sevmek. Mutlaka seversin. Sanal
ya da gerçek birini mutlaka seversin.
Kendini gerekli hissetmenin, anlamli bir varlik oldugunu fark etmenin,
yasama sevincinin hücrelerinde dolastigini kavramanin en üst düzeydeki
sözcügüdür sevgi.....
Mutlaka seversin. Dogru ya da yanlis birini ama mutlaka seversin....
Kendini çocuk gibi hissetmenin, hüznünü bir Eski Yunan tragedyasi gibi,
neseni Dionisos senlikleri gibi yasayabilmenin, istegin, arzunun,
yogunlasmanin ya da buharlasmanin çagrisina kaptirabilecegin en üst
düzeydeki duygudur ask....
Mutlaka seversin. Kalici ya da geçici birini mutlaka seversin.... Sevgisiz
olmaz....
Sevgisiz yasanmaz....
Sevgi zorunlu bir iliski biçimi....
Her zaman çakismaz, bazen seven oluruz bazen sevilen. Sevenin bir
baskadir, sevdigin bir baska....
Bir iliskinin ortasinda bazen seven oluruz bazen sevilen.
Hangisi olmak isterdiniz?
Seven mi, sevilen mi?
Hafife almayin, çok ciddi sorudur. Tayin edici derecede mühim bir sorudur.
Hayatta en az bir kez her insanin kendisine sormasi ve cevabini dürüstçe
vermesi gereken bir sorudur. Insanin kendisini tanimlamasi gereken bir
alandir. Bir iliskinin gidisatini belirleyen en önemli yol ayrimlarindan
biridir.
Kimileri sevmeden yapamaz, eksik hisseder kendisini, kimileri sevilmeden.
Tabii ki çakisirsa müthis bir sey olur, daha büyük bir keyif düsünülemez,
ama gerçekçi olmak gerekir, her zaman çakismaz, bazen seven oluruz, bazen
sevilen.
Sevgisiz olmaz....
Insan sevmeden yasayamaz. Asil olan sevmektir. Karsindakinin ne
düsündügünün zerre kadar önemi yoktur....
Sen varsin, sen yasiyorsun ve birini seviyorsun, için üsüyerek seviyorsun,
kendin için seviyorsun. Karsilik görmenin istatistiki bir anlami yok.
Kimse karisamaz, kimse engelleyemez, kimse anlayamaz, kavrayamaz. Deli
gözüyle bakarlar size, sevdiginiz insan bile. Dogrudur, siz delisinizdir.
Zarari kendisine dünya güzeli bir delisinizdir. Kimsecikler ulasamaz size.
Kendiniz için seversiniz.
Karsinizdaki sizi ayni ölçüde sevmiyordur, belki de hiç sevmiyordur ama
sevilendir, gikini bile çikarmaz. Siz onu kendi istediginiz gibi seversiniz,
kendi bildiginiz gibi. Sevme ilminin bütün inceliklerini gösterirsiniz.
Öldüresiye seversiniz. O sizi sevmez ama hayranlikla izler.
Sevgisiz olmaz....
Insan sevilmeden yasayamaz....
Sevilmek varolmanin anlamidir....
Birinin sensiz yasayamayacagini, senden vazgeçemeyecegini içinde
hissetmesidir. Birinin bütün dünyasini senin üstüne kurmasindan daha güzel
bir sey olabilir mi?
Güvenle bakarsin hayata. Bilirsin ki, o seninle vardir, sensiz yoktur.
Elbette içinde bir bosluk hissettigin zamanlar da olur, sen de sevdigin biri
için deli olmak istersin. Ama senin için deli olan biri varken, sevildigin
bir iliskiye riske atmaya deger mi diye sorarsin kendine? Ikircikli
kalirsin.
Kendini dogruladigin, kendini iyi hissettigin bir iliskiden, sevilen
olmaktan vazgeçemezsin. Hep ararsin sevilen olmayi.
Düsünülmeyi,aranmayi, hediyelere bogulmayi, zor anlarinda hep o birinin
yaninda bulunacagini bilmeyi istersin. Bir kere sevilen oldun mu, bir daha
asla sevilen olmaktan vazgeçemezsin.
Sevgisiz olmaz....
Su ya da bu sekilde, sevmeden ya da sevilmeden yasanmaz. Hayatin renkleri,
sarkilari, kelimeleri, kokulari, zevkleri, duygulari uçar gider elinden.
Dimdizlak kalirsin ortada. Bakarsin aval aval ben bu dünyaya niye geldim
diye.
Sevgisiz olmaz....
Bir kez bile deliler gibi sevmeden, hatta karsilik görmeden deliler gibi
sevmeden, bir kez bile deliler gibi sevilmeden, karsiliksiz sevilmenin
hazzina erismeden bu dünyadan çekip gitmek olacak sey degil.
Sevgisiz olmaz....