Dean, Lisa'ya doğru giderken olanları düşünüyordu. Bitkin bir şekilde arabayı park etti ve kapıyı çaldı. Kardeşini kaybetmenin verdiği acıyla soluğu Lisa'nın yanında almıştı DEan. Belki de yeni bir başlangıç yapabileceğini düşünüyordu. Belki de sadece yalnız kalmak istemiyordu! Lisa, Dean'ı hiç birşey sormadan içeri almıştı. İkisi de neler olduğunu biliyordu çünkü... Avcılık terimi artık bitmişti Dean için, ne olursa olsun dönmeyecekti! Biçare şekilde masada oturan Dean, Ben'in ona dokunuşuyla kendine geldi. Sıcak bir el, masum bir çift göz... Onun çok çok uzun zamandır unutmuş olduğu bazı şeyleri hatırlattı; Sevgi, masumiyet ve aile! Evet, aile... Dean'ın delicesine bağlı olduğu, ama bağlandıkça onlardan daha da uzaklaştığı o his! Dean, her ne kadar yemek istemese de, birkaç lokma birşey atıştırmıştı. Yapmak zorundaydı,Lisa ve Ben'i de kendi karanlığına çekmek istemiyordu, hayat devam etmeliydi... Ama nasıl??? Bile bile kardeşini Şeytan'ın kuklası yapmıştı, onun şuçuydu... Saat çoktan gece yarısını geçmişti, Lisa ve Dean yatarken bir anda kapı çaldı;
L; Tanrım, bu saatte kim olabilir ki?
D; Dur, ben bakarım.

Dean, kalktı ve odanın ışığını yakmaya çalıştı ama ne var ki, tıpkı içeride olduğu gibi tüm sokak karanlıklara bürünmüştü. Birden kendini rahatsız hissetti...

'' Sam, sokak lambasının altında duruyordu saatlerdir... Dean'ın onsuz hayatını izliyordu pencere dışından, bir anda onun yokluğuna çok çabuk alışmış olabileceğini düşündü... İçinde bir yerlerde, bir şeyler harabe olmuş gibi hissetti. O kapıyı çalıp çalmamak arasında gidip geliyordu... Belki de, hiç bulaşmamalıydı. Belli ki Dean artık avcılık yapmıyordu! Ama başka çaresi yoktu... Hayattaki tek varlığı oydu ve biliyordu ki ne olursa olsun, asla ondan vazgeçmezdi... Ve kapıya doğru birkaç adım attı! Zili çaldıktan sonra, abisinin ayak seslerini duydu!!! ''