Diyarbakir'da Sehmus okula gelir, tabii bizim Sehmus ilkokul talebesi, ama her tarafi yara bere içinde, hoca sorar, "Sehmus oglum ne oldu sana", Sehmus der, "Babam dövmistir". Hoca sorar, "Niye oglum", "Valla bilmiyom hocam aksam evde yatiyik biraz sonra babamin sesini duyuyom, Ali uyudun mi ali den ses çikmiy Veli uyudunmi e veliden de ses çikmiy Mehmed uyudin mi Mehmedden de ses çikmiy Sehmus uyudin mi diy, ben de yok buba uyumadim diyrem oda geliy beni doviy." Bunun üzerine hoca, bak Sehmus bu gibi durumlarda uyumasan da ses etmemek lazimdir der. Sehmus kafa sallar eve gider, ertesi gün okulda Sehmus daha fena dövülmüs olarak gelir. Bunu gören hoca merakla gider yanina ; "Sehmus ne oldi kim yapti" der. Sehmus der ki "Bubam yapmistir." "Niye Sehmus ne oldi", Sehmus anlatir. "Hocam aksam evde yatiyik biraz sonra yine babam in sesini duyuyom, Ali uyudun mi ali den ses çikmiy Veli uyudunmi e Veliden de ses çikmiy Mehmed uyudin mi Mehmedden de ses çikmiy Sehmus uyudin mi diy, ben de uyumadim ama hiç ses etmedim. Bunun üzerine anam ile bubam bir giprasmaya basladiler anlamadim ne oliy biraz sonra anam dedi ki, la ihsan ben geliyom, bubam da haticem ben de geliyom dedi ben de ula nereye gidiyonuz ben de Geliyom dedim...hoca derki; oglum bunlar anne baba, gider gider gelirler. Sen hiç bozuntuya verme. Uyuyo gibi yap. peki demis Sehmus. Ertesi gün bir bacak kirik. " Bu sefer ne oldu? " der hoca. Hocam, dedigin gibi yapmisem. Hiç ses çikarmamisem. En son bubam anamin arkasina geçti, "ben çocuk isterem, ben çocuk isterem!" diye bagirmaya baslayinca; ben de firsat bu firsat demisem. Geçtim bubamin arkasina, " Ben de pisiklet isterem !!!!