Beklemenin ne kadar zor oldugunu ... Ama beklerken de insanın sabretmeyi ögrendigini ... Ve kabullenmesem de , en iyi ögretmenin zaman oldugunu ... Onu istedigimi , özledigimi , O'nsuzlugun bende derin bir iz bıraktıgını ve bu izin yara izi gibi kalmasını istemedigimi ... Nereye gidersem gidiyim , karşıma bir şekilde hep O'nunla ilgili bir ipucu çıktıgını farkettim...