Bölüm 21: Umut
Ses uzaklaşıyordu. Natalie'nin sezgileri, bu kişinin telaşlı, biraz ürkmüş olduğunu ele veriyordu. İçten içe, bu kişinin Cobrite olabileceğini düşünüyordu. Brian korku dolu gözlerle Natalie'yi takip ediyordu. Daha önce geldiği bu zindanın hiç bu kadar korkunç olabileceğini tahmin etmemişti.
Uzun bir koridorun ardından geniş bir avluya vardılar. Gün ışığının yaklaştığını hissediyordu Brian. Bir an önce kendilerini emniyette tutacak bir yer bulmaları gerekiyordu. Fakat burası neresiydi?
"Daha önce beni sen çıkardın buradan. Neresi burası?"
Natalie haklıydı. Fakat hiç bilmediği bir yere götürmüştü yol onları. Aklında tek bir fikir vardı.
"Geri, kanalizasyona dönelim Natalie. Tek bildiğim yol orası. Ordan evimize çıkalım."
Natalie cevap vermedi. Burayıondan daha iyi bildiği kesindi. Brian'ı takibe koyuldu. Tekrar koridora çıktılar. En son açtıkları kapıdan içeriye girdiler. Adamın girdiği kanalizasyon kapağından içeriye atladılar.
İçerisi alabildiğine karanlıktı. Etrafta fareler cirit atıyordu adeta. Natalie acıkmıştı da... Kaptığı ilk fareyi kemirmeye başladı. Brian bu duruma alışıktı, şaşırmadı. O da aynısını yaptı. Doyduklarını anlayınca yola devam ettiler.
Biraz zaman sonra Brian, bir ara yola saptı. Eliyle yukarıyı işaret etti. Bir merdiven uzanıyordu tavana doğru. Önden tırmanmaya başladı. Kapağı açtı, Natalie, burasının evlerinin giriş katı olduğunu fark edince içi bir nebze de olsa rahatladı.
Eve girdiklerinde derin bir nefes aldılar. Brian kendini koltuğa bıraktı. Elleri titriyordu. Natalie ise gözleri kanlanmış şekilde salonda dolanıyordu. Kafasındaki soruları sorması gerekiyordu. Oradan öyle kolayca kurtulmalarının bir bedeli olacak mıydı? Brian neden çıkış yolunu bu kadar zor bulmuştu? En önemlisi o adam neden kaçmıştı?
Günün ışımasına çok az kalmıştı. Tam yatacaklarken, kapı çalındı. Natalie birden irkildi, Brian sessizliği bozan kapının yumruklanışıyla yerinden fırladı. Bir an için durdular, bakıştılar. Natalie, yavaşça kapıya yöneldi. Kapıyı açtığında karşısında duran kişinin hiç de iyi bir nedenle gelmediğini anlamıştı. Aniden yere yığıldı.