...ÇOCUKLARIN SIRRI...

Her zaman ki gibi normal bir geceydi herkes için...Yazlığın içinde aile büyükleri televizyon karşısında,küçükler ise evin hemen karşısındaki çocuk parkında...Küçük çocuklar zamanın nasıl geçtiğini anlamamış ve herzaman olduğu gibi oyuna dalmışlardı.O anda annenin çocukları içeri çağırmasıyla çocuklar oyunu bırakmış ve eve gitmişlerdi.Herşey normal gibi duruyordu ama çocuklardan ikisi yani Aslı ve Mehmet biraz garip davranıyorlardı.Çok tedirginlerdi sanki birşey olacakmış gibi herşeyden korkar olmuşlardı.Aile bireyleri bunu dışarıdaki karanlığa bağlamışlardı.

Aile büyükleri yani anne , baba , büyükbaba ve babaanne yatmaya gitmişlerdi.Ancak gençler film izlemek için uyumamışlardı.Filiz , Ahmet , Aslı ve Mehmet filmi izlemeye başlamışlardı.Aslı ve Mehmet hala tedirginlerdi.Bunun hakkında hiç konuşmuyorlardı.Gece çok geç olmuştu filmde bitmişti ama çocukların uykusu yoktu.Filiz çok sıkılmıştı ve arkadaşlarına dışarı çıkmayı teklif etti.Herkes sıkılmıştı ve kabul ettiler.Dışarıda gezerken sahile indiler sahil boyu yürürken saatin çok geç olduğunu farkettiler.Saat 03:23 dü...Gerçekten çok geç olmuştu ve oralar bu saatlerde güvenli değildi...Çocuklar korktuklarını birbirlerine belli etmeden yavaş yavaş geri dönüyorlardı...

Birden karşılarına dondurmacı çıktı...Çocuklar şüphelendiler bu saatte dondurmacının ne işi var diye...Ama bunda ne iş olabilir sonuçta ekmek parasını çıkarıyordur diye düşünerek dondurma aldılar.Aslı dondurmayı alırken birden bir çığlık duyuldu.Deniz tarafından geliyordu!Çocuklar biranda denize döndüler hiçbirşey gözükmüyordu.Arkalarını döndüklerinde dondurmacı yoktu.Sağa sola bakındılar ama adam sanki kuş olup uçmuştu...Ancak şapkasını unutmuştu.Çocuklar şapkayı aldılar yarın sabah veririz diye düşündüler...Yolda ilerlerken iskele kenarında oturan bir evsiz gördüler...Uzaktan tam kestiremiyorlardı kim olduğunu.Çünkü hava garip bir şekilde herzamankinden dahada karanlıktı...Hava ılımandı ancak gökyüzü bulutlarla kaplıydı.Bir süre sonra Aslı Mehmet'i kenara çekti ve o evsizin yanına gitmelerini söyledi.Mehmet onaylamıştı.Filiz ve Ahmet anlam veremediler bu karara.Ama yinede gittiler o evsizin yanına...Aslı dondurmacının şapkasını evsize uzattı.Ancak evsiz onların suratına bakmadan şapkayı aldı ve kendini iskeleden denize attı.Garipti bu ama adam denizden çıkmadı!Çocuklar çok korkmuşlardı ve koşarak eve gitmeye başladılar.Saat 04:23 tü! Bir saat geçmesine rağmen hala sahildelerdi...Sanki geçtikleri yerleri tekrar tekrar geçiyorlardı.Birden önlerine o evsiz çıktı.Onlara şapka için teşekkür olarak evlerine kestirme yoldan götürmek istediğini söyledi.Çocukların başka çaresi yoktu çünkü kaybolmuşlardı!

Adam çocukları bir ormana soktu ve ormanın ortasında birden kayboldu.Mehmet birşey farketmişti.Evet o adam dondurmacıydı!Ortada garip birşeyler vardı!Dondurmacı gittikten 5 dakika sonra Aslı'da ortadan kaybolmuştu.Mehmet herşeyi Filiz ve Ahmet e anlatmaya karar verdi:

Aslı ve Mehmet parkta oynarlarken bir adam onları çağırmıştı.Garip mantolu şapkalı yüzü kara bir adamdı.Onlara bir kağıt parçası vermişti ve aniden bir çığlık duyulmuştu.Sadece Aslı ve Mehmet duymuştu ve denizden geliyordu!Parkdaki diğer çocuklara baktıklarında onların bu çığlığı duymadığını farkettiler.Ve adam ortadan kaybolmuştu.Aslı kağıdı açtığında bir kroki görmüştü.Bir orman içinde Mehmet,Filiz ve Ahmet'in fotoğrafı ve birde kroki...Mehmet ve Aslı çok korkmuşlardı ama utandıkları için başkalarına anlatmamışlardı.

Mehmet bunları anlattıktan sonra Filiz ve Ahmet'te çok korkmaya başladılar.Mehmet krokinin kendisinde olduğunu farketti.Filiz o fotoğrafta Aslı nın olmadığını ve belki krokiyi takip edersek Aslı'yı bulup eve gidebileceklerini söyledi.Söyledikleri mantıklıyı ve başka çareleride yoktu.Krokiyi takip ettiler saat 05.08 idi...Normalde bu saatlerde güneşin saçlarını göstermesi gerekiyordu.Ama etraf hala zifiri karanlıktı!Krokiyi takip ede ede bir kulübeye vardılar.Kulübeye girdiler ve içeride o dondurmacı adam ve Aslı'yı gördüler.Aslı nın ağzından kan geliyordu gözleri dönmüştü ve yüzü karanlıktı...Çocuklar çığlık atarak ordan kaçmaya çalıştılar ama adam birden kapıyı kapattı.Ve çok kalın,ürkütücü bir sesle Mehmet'e evinizden hiç çıkmamalıydınız dedi...Ve birden Aslı çığlık attı.Bu imkansızdı o ölmüştü!Ama işin dahada korkuncu attığı çığlık sürekli duydukları deniz tarafından gelen çığlığın aynısıydı...

Üç gün sonra sabah 11:25 te çocuklar AKUT tarafından o kulübede bulunmuştu...Aslının kafasında o şapka vardı ve şapkanın içinde de bir not: ''Çocuklarınız hayatın değerini bilemediler.Hep fazlasını istediler...!'' yazıyordu...Aile acı içindeydi.O yazlığı yıktılar ve o şehre birdaha uğramadılar...!


<<THE SON>>

Bir yorum yazsanız yeter her türlü eleştiriye açığım...Emeğe saygı