GAZEL



Beni cândan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı

Felekler yandı âhımdan murâdım şem'i yanmaz mı


Kamu bîmârına cânân devâ-yi derd ider ihsân

Niçin kılmaz mana dermân meni bîmâr[ı] sanmaz mı


Gamım pinhân dutardum ben dediler yâre kıl rûşen

Desem ol bî-vefâ bilmen inanur mı inanmaz mı



Şeb-i hicrân yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım

Uyayır halkı efgânım kara bahtım uyanmaz mı


Gül-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su

Habîbüm fasl-ı güldür bu akarsular bulanmaz mı


Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil

Mana ta'n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı


Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır

Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı

FUZÛLÎ