abla demessen ayırırım

3.bölüm Zamanın Akışı

Elizabeth yorucu bir gün ardından uyanmıştı artık.Yatağın içinden ayaklarını çıkardığında havanın ısısını hissedebiliyordu.Abisi kapısını çaldığında bir hayli irkmişti Elizabeth.Yavaşça kalkmaya özen gösteriyordu.Abisi yardım etmek için koluna girdi ve destek oldu.Elizabeth temiz hava almak istediğini söylediğinde abisi ona yardım etmek istedi fakat ayaklarının uyuşukluğu geçtiği için gerek kalmadığını da belirtmişti Elizabeth.Ayakkabılarını bağladı, bahçeye göz attı ve yan eve yeni bir ailenin taşındığını fark etti.Baştan umursamadı ama sonradan kalabalık bir aile olması dikkat çekmişti.Arabadan kolileri indiren adam büyük ihtimal babalar olmalıydı.Kaslı olduğu kaldırdığı büyük kolilerden belliydi.Yanında da ona yardım eden genç bir çocuk vardı.Eğer babası buysa gerçekten pek benzemiyorlardı.Çocuk tam aksine beyaz tenli sarısın mavi gözlü biriydi.Elizabeth omuz silkti ve yürümeye devam etti.Aklına koymuştu o kütüphaneye bakmayı.Hızlıca gidip bakmak oradaki insanları görmek istiyordu.Bisikletini de yitirmişti.Oysa o bisikleti yıllardır kullanıyordu.Sevdiği şeyleri yitirmek onu hep üzerdi.Elizabeth yürürken gözü yeni aileye takılıyordu.Nasılda bütün olaylar onu buluyordu.Tabi bir ailenin yaklaşık 5 yıldır boş kalan bir eve taşınması onun için çok garipti.Birden o eli gene ensesinde hissetmişti.Fakat bu sefer arkasını döndüğünde bembeyaz kaskatı ağzı kokan bir yaratıkla karşılaşmak istemiyordu.Ensesindeki eli tuttu ve kıvırdı.Ama büyük yanılgı!Çünkü arkadaşı Adam’dı.Adam acı içinde çırpınırken Elizabeth özür dileyerek onu ayağa kaldırmaya çalıştı.Adam iyi olduğunu söylediğinde Elizabeth büyük bir iç çekti.Adam ona nereye gittiğini sordu.Elizabeth halk kütüphanesine bakmaya gittiği söylediğinde Adam tükürüğünden boğulacak gibi olmuştu.Elizabeth bunda ne var der gibi baktı.Adam ise dün oradan kaçmaya çalışırken niçin oraya geri gitmek istediğini sordu.Elizabeth biraz sustu…Sonra Adam’a dönerek yaşadığı her şeyi oradakilerin halini anlattı ve Adam katıla katıla gülmeye başlamıştı.Elizabeth darılmıştı aslında.Adam buna inanmadığını söylerken birden halk kütüphanesine gelmişlerdi.Peki yol niçin bu kadar kısa sürmüştü.Yok yok bunda bir şey olmalıydı.Bu kadar kısa süre içinde nasılda zaman akıp gitmişti?