birbakıpçıkıcam demiş ki: - Hikaye gittikçe güzelleşiyor. Ama ben geçmişten bazı ip uçları vermenide seviyordum. Anna Rice'sın kitaplarını hiç okudun mu? Herşeyin başlangıcı olması ve saklanması gerektiği bana onu hatırlattıda.

Hayır hiç okumadım...

Bu arada teşekkürler. Yakında tüm soru işaretlerinin cevabını vericem ve bitiricem hikayeyi...

Bölüm 16: Jason'ın Amacı

Uyarı

Görmek için lütfen buradan üye olunuz.

Natalie, bütün gününü Jason ve Brian'ı düşünerek geçirdi. Jason'ın aniden karşısına çıkması, tıpkı Brian'ın o yılbaşı gecesi aniden yardımına koşması gibiydi. Bu işte tuhaf bir benzerlik vardı, bu da Natalie'yi şüphelendirmeye yetiyordu. Peki Brian neredeydi. Yine sessizce gitmişti. Bunu sanki huy edinmişti kendine, saçma bir davranış olduğu kesindi.

Bunları düşünmek gerçekten yormuştu Natalie'yi. En sonunda dayanamadı, Jason'ı aradı.

"İyi geceler Jason, bu saatte rahatszı ettiğim için özür dilerim."

"Sorun değil... Senin...canın mı sıkkın?"

"Sanırım... Gelebilir misin?"

"Canım, müsait değilim."

"Lütfen..."

Jason bir süre cevap vermedi. Sonra kabul etmek zorunda kaldı.

"Beş dakika sonra evindeyim."

"Teşekkürler."

Natalie telefonu kapattıktan sonra mutfak penceresine yöneldi. Şüpheleri daha da artmıştı gördüğü şeyden sonra.

Bu sırada şatoda...

Odada gergin bir hava vardı. Karşılarında duran kişi, bütün gücünü hissettiriyordu sanki. Sesini temizledi konuşmadan önce.

"Buraya neden getirildiğini biliyorsun Cobrite... Kurallarımıza karşı çıktın."

"Ben, üzgünüm efendim."

"Üzgün olman birşeyi değiştirmez. Bunu biliyorsun. Bana şimdi seni yok etmemem için mantıklı bir neden sunmalısın."

"Efendim, yegane amacım intikam almaktı. Biliyorsunuz, Warden... O ailemi katletti."

"Bunun bilincindeyim. Fakat senin böylesi bir yetkiye iznin yok, bunu da sen biliyorsun. Beni hayal kırıklığına uğrattın Cobrite... Daha kaç kişi bizi öğrenecek? Gizliliğimizi kaç kişiyle daha bertaraf edeceksin?"

"Efendim, bu çocuklar, onlar da Warden yüzünden hayatları mahvolmuş insanlardı. Başka kimseden yardım dileyemezdim."

"Bize gelmeyi denemedin ama."

"Denedim efendim. Ama Pam size ulaşmamı her zaman engelledi. Buna mecburdum. İntikam almam gerekiyordu."

"Anlıyorum. Peki o diğer kız nerede? Hepinizi burada görmek istemiştim."

"Sanırım o gelemeyecekti, yani hala bazı tereddütleri var efendim."

"Pekala... Sana son bir şans veriyorum Cobrite... Bu çocuğu ve kızı koruyacaksın. İstediğin aileyse, istediğin gibi olsun."

"Teşekkürler efendim. Size minnettarım."

"Yalnız bu böyle kalmayacak. Zaman zaman senden isteklerim olacak. O durumda bana itiraz etmek gibi bir lüksün yok."

"Elbette lordum, buna cüret etmem hata olurdu."

"Güzel, şimdi gitmenize izin vereceğim. Yalnız dikkatli olun. Warden da boş durmuyordur sanırım."

"Merak etmeyin siz lordum. Biz sorunu halledeceğiz."

"Şimdi çekilebilirsiniz."

"Teşekkürler efendim."

Birlikte odadan çıktılar. Brian sesini çıkarmadan dinlemişti ikisini... Soracağı sürüyle soru vardı. Her birini sormak niyetindeydi fakat Cobrite o kadar yorgun düşmüş görünüyordu ki, buna cesaret edemedi. Arabaya bindiler.

Jason tam da dediği gibi beş dakika içinde. Natalie onu salona geçirdi. Karşısına oturdu ve öylece incelemeye koyuldu. Jason Natalie'nin bu tavrından tedirgin olmuştu. Sadece konuşması için bekliyordu. Neden sonra dayanamadı.

"Nedir canını sıkan?"

"Yok birşey... Bana biraz zaman ver."

"İstediğin zaman olsun."

Natalie daha dikkatli baktı. Yüzünü inceledi, uzun bir süre sessizliğini korudu.

"Küçük sırrını biliyorum, ve sen bildiğimi biliyorsun Jason."