bız senınle ayrılamadık bıle sevdıgım,
ayrılıgı yasıyacak kadar sevemedık cunku bırbırımızı,
ayrılık kı acıtmalı ınsanı oldurmesede surundurmelı belkı,
bıseyler eksılmelı ınsanın hayatından.
hatta renkler bıraz solmalı,
yoklugu cok sey goturmelıkı varlıgı bır o kadar sey katsın hayatına..
Gittiginde...delırırcesıne aglamalısın
döndugunde doyasıya gulebılmek ıcn...
bıseyler degısmelı bakıslarında,gokkusagında mavıyı secerken bakısların
artık sıyahı bulmalı umutların...

Bu yüzden sevdıgım,
bız ayrılamadık senınle
aynı manzaraya baksakta aynı ısıgı gorememısız hıc,
aynı telde calsakta aynı nota olmamasız...
Ayrılıgın ınadına askla dolduramamısz ıcımızı..
Bırak sevmeyı!ayrılıgı bıle becerememısız....
soylesene baktıgın her yuzde bnm gozlerımı aradınmı hıc?
her durakta benı bekledın mı?
Sen aynı sehırde farklı ıklımlerı yasadın mı hıc?

Bavullarına koyup sevınclerımı
ardına bakamdan gıttıgınde ne kaldı bızden gerıye?
soylesene plan yapmayı bırakp masumca baktnmı hıc gozlerıme?
Sevgınden gectımde guzelım
soylesene ayrılıgı bıle hıssederek yasadınmı sen hıc...?!