Babanın çok sevdiği bir oğlu varmış.Oğlu ergenlik çağlarında aşırı şekilde davranıyormuş zibidi gibi geç gelmeler eve ters cevaplar karşılık vermeler üste çıkmalar saygısız davranmaya başlamış.Babasıda içten içe üzülüyormuş ve bir gün oğlunu yanına çağırıp onunla konuşmuş onun hata yaptıgını ve kendisini üzdüğünü anlatmış oğlu ise ukala cevaplar vererek geçiştirmeye başlamış.Baba eline bir tahta alarak
Bak demiş bütün hatalarını bu tahtaya çivi olarak çakıcam ve ilerki bir sürede sana bu çivileri göstericem demiş.Oğlu ise peki hadi bakalım diyerek geçiştirmiş.Aradan bir kaç zaman geçtikten sonra Babası oğlunu tekrar çağırıp tahtayı göstermiş.Tahta görünmez haldeymiş heryerinde çivi varmış.Oğul utanıp sıkılmış,Peki baba demiş sen bana bunu yaptın bende sana diyorum ben bütün hareketlerimi düzelticeğim ve her güzel hareketimde bir çiviyi çıkaracağım.Babası gülümseyerek peki oğul hadi görim seni bizede bu yakışır demiş.Oğlu hatalarını düzeltmeye çalişmiş ve herkese iyi davranmaya başlamış aradan kısa bir süre sonra babasının yanına gitmiş ve baba sana birşey göstereceğim diyerek tahtayı göstermiş tahtada hiç çivi kalmamış babasına gülerek gördünmü baba demiş
Babasıda oğlunun gözlerine bakıp hafif gülümsedikten sonra Aferin oğul hepsini çıkardın ama çivilerin izi halen duruyor(kalbimde) demiş.