....
tabi kız o kadar nazikki bize karşı eve gelince ev tertemiz yemekler hazır bulaşıkları zaten o yıkıyordu.iş yapıcam diye can atıyodu.tabi bize ters bişiy yok
gel gelelim biz bu kıza iice alıştık.güzek kıyafetleride vardı dolabında kendisi kıscık bişiy ama bizlere göre kıyafetler baya bir vardı.hepimiz giyinmişizdir ondan yalan söylemeyyim.
dedim ya aramı bozulmaya başladı diğer kızlarla ve sorun ondan değil bunun farkına varamadık bir zaman.bu zarf içinde kızlar benden iice uzaklaştı.işte evden eşylar yok olaya başlamıştı dedim ya resmen suç benim üzerime kalıyordu.Allah a çok şükür dersini aldı benden sonra döneceğim oraya.bu sırada tabi aramızda tartışmalar çoğlıp büyüdükçe bu kız hep benim yanımda oldu.bana destek verdi necla üzülme senin hiç suçun yok.herşey düzelecek böle böle bozuldu ortam.taki bir gün biri çıka geldi.
................................
eski ev arkadaşlarından onun bizim odaya gelmeden önce kaldığı evdeki arkadaşı.bize biraz ondan bahsetti.sonradan öğrenmiş onun bizimle kaldığını dikkat edin demeye gelmiş.onunda çok eşyası gitmiş vb..
tabi biz kızlarla diğer kız gidince olayları masaya yatırdık ve sonuç:
a sen neden öle dedin benim için hayır b sen neden öle dedin benim için olduk.yani kimsenin kimse için dediği bişiy yok! karar verdik bu kızı biraz gözlemleyeceğiz. yine eskisi gibi onun bizimle oynamasına izin verdik. o sıralarda da üniye ilk geldiği zaman kaldığı öğretmenler evinden kız arkilerini bulduk ve kızın dediği şu:arkadaşımın kolunu kırdı!!! nedenini sorduk. kız dedi ki:aramıza vesvese soktu.beni kendi tarafına çekti dedi.diğer arkadaşımla aramız bozuldu.tabi sonra anlamışlar onun ne yapmaya çalıştığını.bir tartışma çıkmış aralarında diğer kızı döverken kolunu kırmış...!yani öyle bencil ki görüyormusun ekin.
bize de aynısını yapmaya çalıştı...
bunları öğrendik öğrenmesine ama kıza bişiy diyemiyoruz.tabi ben aynı odadayım onunla çok kötü anlar yaşadım psikolojik olarak
bu kız yine bağladı bizim kızları kendine.benim ev arkilerimde az değildi. bu kız her ne istedilerse almaya başladı. tabi ben daha ağırım kişilik olarak yanaşmadım bu duruma. böle olunca hoppa aramız yine açıldı...bensiz gezmeler yemeğe çıkmalar vb
bizim yurda yakın yine bir kız yurdu vardı. bizim kız kendine bir arkadaş bulmuş diğer kızlar evde olmayınca benden yüz bulamadığı için oraya gitti durdu. sonra bizim kızlarda o yurda gitti onunla geç gelmeler falan tabi.....iyice soğuduk birbirimizden.
sonra nasıl olduysa birgün beni de davet ettiler aralarına her neyse okul çıkışı uğradım diğer yurda bende.ortam güzel tabi onlar için.daha sonra başka odanın bir kızı da geldi aramıza muhabbet edecek sandık tabi ama beni çağırdı bişiy konuşması gerekiyormuş benimle!
onun odasına girdim tabi yanında başka biri de vardı.birbirimizi görmüşlüğümüz var ama slm sabah yok kızlarla. hayırdır dedim. kız başladı anlatmaya.
babam yeni öldü dedi. ve ölmeden kısa bir süre önce de bana bir ayakkabı aldı dedi! ayakkabılarım çalındı dedi. ve ben en yakınımdan bile şüphe ettim dedi.kız ağlıyo tabi.nasıl üzüldüm...
sonra bizim kızdan söz açıldı az çok namını duymuş ve o ne zaman bu yurda ayaka bastıysa ayakkabılar da yok oldu dedi.ama kız herkesten şüpheli tabi.çoğu arkisiyle bu durumdan dolayı arası açılmış.kız ne yapsın ama babasında gelmiş o ayakkabı
kız da böle incecik bişiy. dikkatimi çekti kaç numara senin ayakların dedim.35 dedi ayakkabıyı tarif etti.(bizim kızın ayak numarası 37-38..)kafam takıldı aynı benzer ayakkabı bizim kızda var!çünkü bizim kızda o kadar çok bedenden eşya var ki hepsi meydan da.aldım bu kızı odama götürdüm.dedim bu mu -senin ayakkabın. evet dedi! ağlamaya başladı tabi görsen hala aklımda
diğer yurda bir hışımla gittik tabi.bizim kızlar gülüş oynayış hep baraber diğeriyle.meğer beni oraya niye çağırmışlar biliyomusun ekin eşyalar neden yok oluyorbeni sıkıştırcaklar sözde elimde ayakkabılar bir poşetin içde bir süre bizim yalancıyı dinledim ama nasıl konuşuyor ben almadım ne yapayım sizin eşyalrınızı ihtiyacım mı var demeyeağladı bile. ee ağlayan insan yalan söyler mi inancındayız biz insanlar.döndüler bana bizim kızlar. necla niye kızı zan altında bırakıyorsun senin aldığını biliyoru demeye
ben de o arada ayakkabıyı çıkarttım tabi ilk ayakkabı sahibini çağırdım odaya dedim ki bu ayakkabının gerçek sahibidir. ayakkabı da bizim yalancının dolabından çıktı.olay bitti zaten